Ούτις
● Ο πρωθυπουργός μας πράκτορας με μεταπτυχιακό
Α, όλα κι όλα. Θα θυμώσω αν ακούσω να κατηγορείτε τον πρωθυπουργό μας ότι δεν τα καταφέρνει στην πολιτική. Ο Γιωργάκης μας, το καρντάσι του Ταγίπ, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Μπορεί να μην είναι κατάλληλος για εσάς. Είναι όμως κατάλληλος για άλλους… Μην σας ξενίζει ο τίτλος. Τον έδωσα μετά από μια ατάκα του πατέρα του. Θα μου πείτε: Έλα … αυτό… στον τόπο σου. Είπε ο Αντρίκος τέτοια ατάκα για το καμάρι του; Θα σας γελάσω αν τον είχε για καμάρι. Αλλά την ατάκα την είπε.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πώς και γιατί το είπε: Μετά τη νίκη του Ανδρέα επί του Μητσοτάκη το 1993, ο Γιώργος Παπανδρέου (νυν πρωθυπουργός), είναι βουλευτής της κυβερνώσας παράταξης στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Ως βουλευτής λοιπόν, επί πρωθυπουργίας Α. Παπανδρέου, ζητά ειδική άδεια από την βουλή των Ελλήνων για να λείψει 10 (δέκα) μήνες! Που ήθελε να πάει; Μα στην Αμερική! Λόγω του τεράστιου χρονικού διαστήματος, απαιτείτο ειδική άδεια για να μπορέσει και τυπικά να αναχωρήσει.
Η ειδική άδεια εγκρίνεται και …ακολουθεί η συνάντηση με την ατάκα που έμεινε στην ιστορία: Ο Ανδρέας Παπανδρέου λοιπόν, κατά την διάρκεια συνάντησης με 4 δημοσιογράφους (οι δύο εν ζωή), ερωτάται κάποια στιγμή: «Πρόεδρε, μα καλά τι πάει να κάνει στην Ουάσιγκτον 10 ολόκληρους μήνες;» και η “πληρωμένη” απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου: «Εμ, πάει να γίνει πράκτορας με… μεταπτυχιακό!!!»
Μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό. Όχι, ο Γιώργος δεν είναι δικός μας πράκτορας, δουλεύοντας για τα συμφέροντα της Ελλάδας. Αν ήταν έτσι, δε θα μας μιλούσε για την ανάγκη της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, ούτε θα μας είχε φέρει άρον, άρον το ΔΝΤ. Επιπλέον θα έκανε το λιοντάρι από την αρχή στην Αγγέλα την ανέραστη. Όταν την βλέπουμε προς Γεωργία Βασιλειάδου μας πάνε ερωτικά οι συνειρμοί μας. Το ξελάγγουρο της Γερμανίας σας λέω, την Μέρκελ. Γιατί τώρα θυμήθηκε, που πάει για εκλογές ο Γιωργάκης- βαρέθηκε να είναι πρωθυπουργός ενός διεφθαρμένου κράτους- να ζητήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Και δεν μας χρωστάνε και λίγα οι Γερμαναράδες, που πέσανε απάνω μας να μας φάνε, γιατί αυτοί είναι δουλευταράδες και εμείς τεμπέληδες. 162 ολόκληρα δις. μας χρωστάνε και εμείς το παίζουμε υπεράνω… Γιατί να στεναχωρήσουμε αυτούς που μας πουλάνε υποβρύχια που γέρνουν; Να φορτώσουμε τα γομάρια τους Έλληνες φορολογούμενους με υπέρμετρους φόρους, να πάρουμε από τους οικογενειάρχες και από στους συνταξιούχους και στο τέλος να τους πούμε κοπρίτες και διεφθαρμένους.
Η συνέχεια >>> VAGIAblog
3 σχόλια:
«Ού-τις σκεπτόμενος, ει μη κύμβαλο αλαλάζον» ;
Άφωνος αναγνώστης της ακαταμάχητης επιχειρηματολογίας για τις διεθνείς συνομωσίες και τις βαθειές οικονομικές αναλύσεις, εκπληκτικής διορατικότητας !!! Μα δεν σε κάλεσαν ακόμη οι αναξιοπαθούσες χώρες, που δεν κυβερνώνται από Τσολάκογλου και Εθνοπροδότες για να τους αναλύσεις και να τους υποδείξεις τις μεθόδους σωτηρίας τους ;
Η αμετροέπεια και ο στόμφος οργισμένε αναλυτή, με επιδίωξη την προβολή προσώπου αδέκαστου κριτή, συνήθως οδηγούν σε απώλεια σοβαρότητας. Είναι επίσης λάθος να χρησιμοποιείς την καυστική απάντηση του αείμνηστου Ανδρέα ως επιχείρημα, προκειμένου να πλήξεις πρόσωπα και να ισχυροποιήσεις τις επόμενες αστήρικτες αναλύσεις σου. Αυτό αγαπητέ ονομάζεται διαστρέβλωση ή αν προτιμάς Γκαιμπελισμός. Χάνεται έτσι και το παραμικρό ψήγμα σοβαρότητας, αν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Τον Γκαιμπελισμό, αγαπητέ εξοργισμένε αναγνώστη με τα πράσινα γυαλιά, θα τον βρεις στους κυβερνώντες. Πρώτα να ασκήσεις κριτική στον Πάγκαλο, στον Παπακωνσταντίνου, στον Ραγκούση και τους λοιπούς συνοδοιπόρους του Γιωργάκη στο ξεπούλημα της πατρίδας μας και μετά, αν σου μείνει χρόνος ασκείς και σε εμένα, τον αδύναμο κρίκο. Έχω, αγαπητέ πρασινοθιγμένε, κάθε δικαίωμα, στα πλαίσια της δημοκρατίας, για όσο καιρό θα μας επιτρέψουν να την έχουμε, να ασκήσω κριτική και να διαφωνήσω με την ακολουθούμενη πολιτική. Αν εσύ συμφωνείς, δικαίωμά σου. Δεν θα σου σταθώ εμπόδιο στα παράξενα βίτσια σου. Δεν χρησιμοποιώ Νεφελίμ και 666 για να μου αποδώσεις συνωμοσιολογία. Ως Ούτις, δηλαδή μη υπάρχων, απέναντι στον Ένα, τον υπάρχοντα, προφανώς υστερώ σε σοβαρότητα. Ευτυχώς που έμειναν ψήγματα σοβαρότητας σε σένα, όπως και στους πολιτκούς μας με το βουλευτικό άσυλο και τα κουκουλώματα.
Ρε, δε μας χέζεις ρε Νταλάρα, με τη σοβαροφάνειά σας, πολιτικοί φασίστες και εσείς οι υπερασπιστές τους.
Κρατάς οργισμένε(;) Ούτις το δικαίωμα της κριτικής μόνο για τον εαυτό σου; Ό διαφωνών έστω και εν μέρει με όσα πρεσβεύεις δεν έχει δικαίωμα να διαφωνεί; Αφορίζεις δημοσίως πρόσωπα και καταστάσεις και όποιος δεν προσκυνήσει τους λόγους σου είναι σκαιάς απαντήσεως άξιος; Αυτό αγαπητέ είναι άκρατος δογματισμός, που θυμίζει άλλα καθεστώτα άλλων εποχών. Όπως και το να κολλάς κοματικές ταμπέλες η να φοράς κοματικά γυαλιά στον διαφωνούντα με τις απόψεις σου. Μη μονοπωλείς την ορθή για όλα άποψη. Οι ταμπέλες, τα γυαλιά και η αποκλειστικότητα του ορθού, απάδουν προς τα δημοκρατικά φρονήματα και την ελεύθερη διακίνηση σκέψεων και ιδεών.
Σε ήρεμη απάντηση θα σου απαντήσω, αναλόγως με τον χρόνο μου. Σε αντίστοιχη όμως προσωπική επίθεση δεν θα σε ακολουθήσω. Θα έχεις έτσι την ψευδαίσθηση και την ικανοποίηση ότι τα οργισμένα επιχειρήματά σου με κατατρόπωσαν.
Δημοσίευση σχολίου