Άμα έχεις την κουτάλα, γεμίζεις τη γαβάθα σου. Τι σε μέλλει αν ο γεράκος τρέφεται από τους σκουπιδοτενεκέδες;

“Ούτις”

Προχθές το βράδυ, καρντάσια μου, ήμουν ξάπλα στη μαλακιά πολυθρόνα στο σαλόνι κι έκανα, έχοντας οξεία μουργελίτιδα, ζάπιγκ στα σκατοκάναλα του κερατά, που συναγωνίζονταν στα σκουπίδια της ακρόασης. Είχα για λίγο σταθεί με έκσταση στη διαφήμιση του τηλεαστέρα και επίδοξου αρχηγού κόμματος, του Κυριάκου του Βελόπουλου, που παρουσίαζε τον φακό, ο οποίος μπορούσε να μας βγάλει από τη οικονομική κρίση, γιατί μόλις κερδίσει την πρωθυπουργία, θα τον πουλήσει σε όλη την οικουμένη. Δεν χρειάζεται μπαταρία για να λειτουργήσει. Τον βάζεις για λίγο σε ένα υγρό, ακόμη και στα τσίσα του εγγονού σου, και αμέσως φορτίζει και ανάβει για πολλές ώρες. Έλα Βαγγελίστρα μου, είπα, αυτό κι αν είναι ανακάλυψη! Τύφλα να έχουν τα κινέζικα προϊόντα των κιτρινιάριδων, που παίρνουν φωτιά και σε σακατεύουν. Έτσι, ρε π@ύστη μου, θα έρθει η ανάπτυξη. Έναν Βελόπουλο θέλει η Ελλάδα. Εδώ ο άλλος τηλεπλασιέ, ο Άδωνης, που πούλαγε βιβλία, έγινε υπουργός και παραλίγο αρχηγός της Ν.Δ., και ο Βελόπουλος, που πουλάει προϊόντα, τα οποία δίνουν φως από τα τσίσα, να μην γίνει πρωθυπουργός;

Και τότε έρχεται να με βγάλει από τις αισιόδοξες σκέψεις η Αγλαΐα, το στεφάνι μου, κρατώντας το τάμπλετ. Εξηντάρα η Αγλαΐτσα, αλλά το κάτεχε καλά το μαραφέτι. Νάαα το δάχτυλο. Ολημέρα στο ίντερνετ και στο φέισμπουκ. Αυτό θα πει πολιτισμός και πρόοδος, ρε. Πρώτα, ολημερίς στο σίδερο και στην κατσαρόλα, τώρα, διαδίκτυο και φατσοβιβλίο! Παλιά, από την τσάκιση που έκανε στο παντελόνι, μπορούσα να κόψω και φρατζόλα. Τώρα, το παντελόνι είναι σαν σωλήνα που την τσαλάκωσε τρακτέρ. «Ρε αγάπη μου» της λέω- πότε- πότε λέω και καμιά μ@λ@κιούλα κομπλιμέντο για την καλοπιάσω- «σιδέρωσε και κανένα ρούχο». «Σιγά, ρε παλιόγερε, που θέλεις να ‘σαι στην τρίχα. Πέρασε η μπογιά σου», που απαντάει. Και μου ρίχνει το ηθικό, ρε γαμώτο.

Η συνέχεια >>> VAGIAblog