...οἱ συνήθεις χάσκακες

Κώστας Ζουράρις

«...οἱ συνήθεις χάσκακες, ἔχαινον ἀκούοντες τὴν καινὴν διδασκαλίαν, καὶ πρὸς αὐτὴν τὸν βίον ῥυθμίζοντες, ἐζήτουν νὰ ζῶσιν ἐλεύθεροι τῶν ἀπὸ τῆς θρησκείας δεσμῶν, φυσικὴν ζῶντες ζωήν, φυσικὸν νόμον ἀκούοντες, ἢ μὴ ἀκούοντες οὐδένα·», Μανουὴλ Γεδεῶν: «Ἡ πνευματικὴ κίνησις τοῦ Γένους κατὰ τὸν ΙΗ´ καὶ ΙΘ´ αἰώνα» (Ἑρμῆς, 1976).

«...Το ίδιο προσπαθούν να κάνουν απ' την μεριά τους οι νικητές: να αλλοιώσουν τους νικημένους, να τους διδάξουν τα δικά τους, με σκοπό όχι βέβαια την απελευθέρωσή τους, αλλά για να εμφυσήσουν στους υποτελείς ένα μόνιμο αίσθημα θαυμασμού προς τους νικητές τους, δηλαδή ένα οριστικό σύνδρομο μειονεξίας...»

OI ΣΥΝΗΘΕΙΣ χάσκακες ξαναχτύπησαν. Ποιοί είναι όμως οι συνήθεις χάσκακες; Τους γνωρίζουμε από την συνήθη ανελλήνιστη και ματαιόσπουδη κόψη τους: είναι οι «πεπολιτισμένοι» οι κατ’ επάγγελμα ενάρετοι, οι τα φώτα της Εσπερίας φέροντες. Οι συνήθεις χάσκακες, πλοηγοί της ευρωπαϊκής χρηστομάθειας, ουραγοί της ελληνικής μαρτυρίας, χάσκακες μπροστάρηδες της αφασίας.

Κι αφού έως άρτι, ουκ ολίγον κενοσπουδάζοντας, μας νουθέτησαν ως πολύ μορφωμένοι, παρα-μορφωμένοι μάλιστα, πως υπάρχουν πολλές Μακεδονίες και πολλά ονόματα - Μακεδονίες κι ότι τα Λακόστ είναι πιο ιερά πράγματα από την Μακεδονία και γι’ αυτό τα Λακόστ έχουν ονομασία προελεύσεως κατωχυρομένη, ενώ το κτιτορικόν όνομα ενός Λαού, η Μακεδονία του, αυτό είναι αδέσποτον και κοινόν τοις πάσι, μετά απ’ αυτό, ξαναχτύπησαν. Σε περισπούδαστη και ως συνήθως ημι-εγγράμματη ανακοίνωση, οι συνήθεις ευρωφρενείς χάσκακες, προφασιζόμενοι εγκρατή οργήν για τις ταυτότητες όπου θα υπάρχει ή όχι ένδειξη θρησκεύματος, ζητούν χωρισμό, λέει, εδώ στην Ελλάδα, Εκκλησίας και Κράτους.

Η συνέχεια >> lomak