Πρόσφατα, η πλειοψηφία των εκλεγμένων από την βάση (οργανώσεις) μελών του περιφερειακού Συμβούλιου ΣΑΕ ΗΠΑ, αποφάσισε την αναστολή της λειτουργίας του. Σύμφωνα μ' έγκυρες πληροφορίες, ο συντονιστής, ρώτησε την Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού στην Αθήνα, γιά το ζήτημα. Αυτοί απάντησαν ότι ''δεν μπορεί το περιφερειακό Συμβούλιο ν' αναστείλει την λειτουργία του ΣΑΕ ΗΠΑ, σύμφωνα με το νόμο της Ελλάδας''. Το ''χαζό'' ερώτημα είναι: Οι νομικοί στην Ελλάδα, γνωματεύουν νομίζοντας ότι το ΣΑΕ ΗΠΑ είναι στην... Κρήτη και υπάγεται στην ελληνική νομοθεσία; Επειδή γνωρίζουμε ότι είναι μη κερδοσκοπική εταιρία στις ΗΠΑ και λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους των ΗΠΑ. 'Αρα, η πλειοψηφία αποφασίζει. Και κάτι ακόμα: Το ΣΑΕ λειτουργεί ως μη κερδοσκοπική Οργάνωση στις ΗΠΑ. Η χρηματοδότησή του από ξένη χώρα, γιά να προπαγανδίζει υπέρ αυτής, παραβιάζει την ομοσπονδιακή νομοθεσία των ΗΠΑ. Και αν οι αρχές ασχοληθούν, τότε θα γίνουμε ''ρόμπες''. Κατά συνέπεια τι χαζομπούρδες λένε οι άσχετοι κρατικοί ''νομικοί'' της Ελλάδας;
Ολόκληρο το άρθρο >>> kalami.net
5 σχόλια:
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΈΝΟ ΤΈΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ.
1)Η εξουσία έχει ήδη αλλάξει χέρια
Οι πραγματικοί κυρίαρχοι του κόσμου δεν είναι οι κυβερνήσεις, αλλά οι ηγέτες των πολυεθνικών οικονομικών και βιομηχανικών κύκλων, και οι αδιαφανείς διεθνείς οργανισμοί (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, οι κεντρικές τράπεζες). Αυτοί οι ηγέτες δεν εκλέγονται, παρά τις επιπτώσεις των αποφάσεών τους στη ζωή των ανθρώπων.
Η επιρροή των οργανώσεων αυτών γίνεται σε παγκόσμια κλίμακα, ενώ η εξουσία των κρατών περιορίζεται χρόνο με το χρόνο ως προς την εθνική διάσταση. Εσφαλμένα πιστεύουμε πώς μόνο οι Έλληνες πολιτικοί μας κοροϊδεύουν , πως είναι μόνο υπηρέτες ενός συστήματος . Ενός συστήματος που είναι τόσο καλά οργανωμένο και διακριτικό που δύσκολα το «μυρίζει» κανείς . Οι περισσότεροι ηγέτες και των άλλων χωρών είναι μαριονέτες στα χέρια της παγκόσμιας κυβέρνησης.
Επιπλέον, το βάρος των πολυεθνικών εταιρειών στον τομέα των χρηματοπιστωτικών ροών έχει ξεπεράσει από καιρό αυτό των κρατών. Κυβέρνηση μαριονέτα έχει το κάθε κράτος, ξεκινώντας από το υποτιθέμενο πιο ισχυρό, τις ΗΠΑ, και πολιτικοί του έχουν συμφέροντα σε εταιρίες . Λέτε να νομοθετούν εναντίον τους ? Μην ονειρευόμαστε!
Σε διακρατική διάσταση, οι πολυεθνικές είναι πιο πλούσιες από ότι τα κράτη, αλλά επίσης και οι κύριες πηγές χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων όλων των πεποιθήσεων στις περισσότερες χώρες. Οι οργανώσεις αυτές εκ των πραγμάτων είναι υπεράνω του νόμου, της πολιτικής εξουσίας και της δημοκρατίας. Στις πολυεθνικές αυτές μας πουλά η τωρινή κυβέρνηση !
Οι πολυεθνικές έχουν ολοένα μεγαλύτερη και δυσανάλογη εξουσία λόγω της επιτάχυνσης των συγχωνεύσεων μεταξύ των πολυεθνικών. Τι είδους εξουσία μπορεί να τους αντισταθεί ?
2)Η δημοκρατική αυταπάτη
Η δημοκρατία έχει ήδη πάψει να αποτελεί πραγματικότητα.
Οι προϊστάμενοι των οργανισμών που ασκούν την πραγματική εξουσία δεν εκλέγονται, και το κοινό δεν ενημερώνεται για τις αποφάσεις τους.
Ο χώρος αντίδρασης της πολιτικής των κρατών είναι όλο και πιο περιορισμένος από τις διεθνείς οικονομικές συμφωνίες στις οποίες δεν ζήτησαν ούτε την γνώμη των πολιτών, ούτε τους ενημέρωσαν. Όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού. Είδαμε και πώς το παράνομο γίνεται νόμιμο με το συμβάν του Κοσσόβου . Με δικαστικές παρωδίες οργανωμένες όχι για το διεθνής δίκαιο αλλά για το όφελος μερικών κερδοσκόπων.
Όλες αυτές οι συνθήκες που αναπτύχθηκαν κατά τα τελευταία χρόνια (GATT, OMC, AMI, NTM, NAFTA) έχουν έναν και μοναδικό στόχο: τη μεταβίβαση της εξουσίας από τα κράτη σε μη εκλεγμένους οργανισμούς με μια διαδικασία που ονομάζεται «παγκοσμιοποίηση».
Μια διακηρυγμένη αναστολή της δημοκρατίας, θα προκαλούσε αναπόφευκτα μια επανάσταση. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να διατηρηθεί μια πρόσοψη της δημοκρατίας, και η πραγματική εξουσία να μετακινηθεί σε νέα κέντρα αποφάσεων.
Οι πολίτες εξακολουθούν να ψηφίσουν αλλά ο ψήφος τους δεν έχει πια καμιά ουσία. Ψηφίζουν τους ηγέτες που δεν έχουν καμία πραγματική εξουσία. Δεξιά, αριστερά, ακρο-τάδε , δεν έχουν καμία επιρροή γιατί το ίδιο αφεντικό υπηρετούν ! Το είδαμε πρόσφατα με το ψήφισμα για το ΔΝΤ στην Ελλάδα..
Για να συνοψίσουμε, δεν έχουμε την επιλογή του μεζέ, αλλά έχουμε τη δυνατότητα επιλογής της σάλτσας. Το πιάτο ονομάζεται «νέα δουλεία» με σάλτσα δεξιό-πικάντικη ή αριστερό-γλυκόπικρη.
Και το ερώτημα που πλανάται στους ψαγμένους, που δεν περιλαμβάνουν τα βλήτα στο εδεσματολόγιό τους: Θα βγει καμιά σάλτσα αλά ελληνικά να μας σώσει ? Στυλ ταραμοσαλάτα ή
τζατζίκι ? Κανένας πατριώτης με τα όλα του ?
3)Η απώλεια των πληροφοριών
Από τις αρχές του ’90, οι πληροφορίες έχουν σταδιακά εξαφανιστεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για το ευρύ κοινό. Όπως οι εκλογές, οι τηλεοπτικές ειδήσεις συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά έχουν κενωθεί από το περιεχόμενό τους.
Οι τηλεοπτικές ειδήσεις περιέχουν το πολύ 2-3 λεπτά πραγματικές πληροφορίες. Το υπόλοιπο αποτελείται από το people υποκείμενα, ανέκδοτα, και reality-shows της καθημερινής ζωής. Μα-ακίες για αποβλακωμένους δηλαδή !
Η ανάλυση από τους αληθινούς δημοσιογράφους και τα προγράμματα ειδήσεων έχουν σχεδόν πλήρως εξαλειφθεί. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα blog , γι αυτό το σύστημα θέλει να τα ελέγχει !
4)Στρατηγικές και στόχοι για τον έλεγχο του κόσμου
Οι υπεύθυνοι της οικονομικής δύναμης είναι σχεδόν από τον ίδιο τον κόσμο, τον ίδιο κοινωνικό κύκλο. Γνωρίζονται μεταξύ τους, συναντώνται, μοιράζονται κοινές απόψεις και κοινά συμφέροντα.
Φυσικό είναι να μοιράζονται το ίδιο όραμα για το πως θα πρέπει να είναι το ιδανικό μέλλον του κόσμο. Αποφασίζουν αυτοί για εμάς, χωρίς εμάς. Είναι επομένως φυσικό να συμφωνούν σε μια στρατηγική και να συγχρονίζουν τις αντίστοιχες δράσεις τους για την επίτευξη κοινών στόχων τους . Να προκαλούν τις οικονομικές καταστάσεις που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων τους,
Συγκεκριμένα: -Αποδυνάμωση των κρατών και της πολιτικής εξουσίας. Απορρύθμιση. Ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών.
-Απεμπλοκή των κρατών από την οικονομία, συμπεριλαμβανομένων των τομέων της εκπαίδευσης, της έρευνας, και τελικά της αστυνομία και του στρατού, θα γίνει εκμετάλλευση από ιδιωτικές εταιρείες .
-Χρεώνουν στα κράτη μέσω της διαφθοράς, τα περιττά δημόσια έργα, επιδοτήσεις που δίνονται σε επιχειρήσεις χωρίς αντάλλαγμα, ή στρατιωτικές δαπάνες. Όταν ένα βουνό χρέος έχει συσσωρευτεί, οι κυβερνήσεις αναγκάζονται να προσφύγουν στις ιδιωτικοποιήσεις και τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Έτσι μια κυβέρνηση καταλήγει να τελεί υπό τον έλεγχο των «Κυρίαρχων του Κόσμου», να αυξάνει με γοργούς ρυθμούς το χρέος της χώρας.
-Επισφαλείς θέσεις εργασίας και τη διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου ανεργίας, διατηρημένο μέσω εξωτερικής ανάθεσης και την παγκοσμιοποίηση της αγοράς εργασίας. Αυτό αυξάνει την οικονομική πίεση στους εργαζομένους, οι οποίοι είναι έτοιμοι να δεχθούν οποιουσδήποτε μισθούς και οποιεσδήποτε συνθήκες εργασίας.
-Μείωση των κοινωνικών παροχών, για να αυξηθούν τα κίνητρα των ανέργων να αποδέχονται οποιαδήποτε θέση εργασίας με οποιοδήποτε τίμημα. Μια υπερβολικά υψηλή κοινωνική βοήθεια στην ανεργία εμποδίζει την αποτελεσματική πίεση στην αγορά εργασίας.
- Να αποφευχθεί η αύξηση των απαιτήσεων των μισθωτών στον Τρίτο Κόσμο με τη διατήρηση ολοκληρωτικών ή διεφθαρμένων καθεστώτων. Αν οι τριτοκοσμικοί εργαζόμενοι ήταν καλύτερα αμειβόμενοι θα εξαλειφόταν η ανάγκη της μετεγκατάστασης- μετανάστευσης, πράγμα που αποτελεί τον μοχλό που ελέγχου στην αγορά εργασίας της Δύσης. Πρόκειται επομένως για μια βασική στρατηγική «κλειδαριά» που θα πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία. Η διάσημη «ασιατική κρίση» του 1998 είχε δημιουργηθεί για να διατηρηθεί αυτή η «κλειδαριά».
3)Η απώλεια των πληροφοριών
Από τις αρχές του ’90, οι πληροφορίες έχουν σταδιακά εξαφανιστεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για το ευρύ κοινό. Όπως οι εκλογές, οι τηλεοπτικές ειδήσεις συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά έχουν κενωθεί από το περιεχόμενό τους.
Οι τηλεοπτικές ειδήσεις περιέχουν το πολύ 2-3 λεπτά πραγματικές πληροφορίες. Το υπόλοιπο αποτελείται από το people υποκείμενα, ανέκδοτα, και reality-shows της καθημερινής ζωής. Μα-ακίες για αποβλακωμένους δηλαδή !
Η ανάλυση από τους αληθινούς δημοσιογράφους και τα προγράμματα ειδήσεων έχουν σχεδόν πλήρως εξαλειφθεί. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα blog , γι αυτό το σύστημα θέλει να τα ελέγχει !
4)Στρατηγικές και στόχοι για τον έλεγχο του κόσμου
Οι υπεύθυνοι της οικονομικής δύναμης είναι σχεδόν από τον ίδιο τον κόσμο, τον ίδιο κοινωνικό κύκλο. Γνωρίζονται μεταξύ τους, συναντώνται, μοιράζονται κοινές απόψεις και κοινά συμφέροντα.
Φυσικό είναι να μοιράζονται το ίδιο όραμα για το πως θα πρέπει να είναι το ιδανικό μέλλον του κόσμο. Αποφασίζουν αυτοί για εμάς, χωρίς εμάς. Είναι επομένως φυσικό να συμφωνούν σε μια στρατηγική και να συγχρονίζουν τις αντίστοιχες δράσεις τους για την επίτευξη κοινών στόχων τους . Να προκαλούν τις οικονομικές καταστάσεις που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων τους,
Συγκεκριμένα: -Αποδυνάμωση των κρατών και της πολιτικής εξουσίας. Απορρύθμιση. Ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών.
-Απεμπλοκή των κρατών από την οικονομία, συμπεριλαμβανομένων των τομέων της εκπαίδευσης, της έρευνας, και τελικά της αστυνομία και του στρατού, θα γίνει εκμετάλλευση από ιδιωτικές εταιρείες .
-Χρεώνουν στα κράτη μέσω της διαφθοράς, τα περιττά δημόσια έργα, επιδοτήσεις που δίνονται σε επιχειρήσεις χωρίς αντάλλαγμα, ή στρατιωτικές δαπάνες. Όταν ένα βουνό χρέος έχει συσσωρευτεί, οι κυβερνήσεις αναγκάζονται να προσφύγουν στις ιδιωτικοποιήσεις και τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Έτσι μια κυβέρνηση καταλήγει να τελεί υπό τον έλεγχο των «Κυρίαρχων του Κόσμου», να αυξάνει με γοργούς ρυθμούς το χρέος της χώρας.
-Επισφαλείς θέσεις εργασίας και τη διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου ανεργίας, διατηρημένο μέσω εξωτερικής ανάθεσης και την παγκοσμιοποίηση της αγοράς εργασίας. Αυτό αυξάνει την οικονομική πίεση στους εργαζομένους, οι οποίοι είναι έτοιμοι να δεχθούν οποιουσδήποτε μισθούς και οποιεσδήποτε συνθήκες εργασίας.
-Μείωση των κοινωνικών παροχών, για να αυξηθούν τα κίνητρα των ανέργων να αποδέχονται οποιαδήποτε θέση εργασίας με οποιοδήποτε τίμημα. Μια υπερβολικά υψηλή κοινωνική βοήθεια στην ανεργία εμποδίζει την αποτελεσματική πίεση στην αγορά εργασίας.
- Να αποφευχθεί η αύξηση των απαιτήσεων των μισθωτών στον Τρίτο Κόσμο με τη διατήρηση ολοκληρωτικών ή διεφθαρμένων καθεστώτων. Αν οι τριτοκοσμικοί εργαζόμενοι ήταν καλύτερα αμειβόμενοι θα εξαλειφόταν η ανάγκη της μετεγκατάστασης- μετανάστευσης, πράγμα που αποτελεί τον μοχλό που ελέγχου στην αγορά εργασίας της Δύσης. Πρόκειται επομένως για μια βασική στρατηγική «κλειδαριά» που θα πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία. Η διάσημη «ασιατική κρίση» του 1998 είχε δημιουργηθεί για να διατηρηθεί αυτή η «κλειδαριά».
5)Τα χαρακτηριστικά της εξουσίας
Οι πολυεθνικές ιδιωτικές οργανώσεις εξοπλίζονται σταδιακά με όλα τα χαρακτηριστικά της κρατικής εξουσίας: τα δίκτυα επικοινωνίας, οι δορυφορικές υπηρεσίες, πληροφορίες, αρχεία ιδιωτών, δικαιοδοτικό όργανο (καθορίστηκαν από τον OMC και την AMI μια συμφωνία με την οποία μια πολυεθνική μπορεί να οδηγήσει ένα κράτος σε ειδικό διεθνές δικαστήριο)
Το επόμενο(και τελευταίο) βήμα για τους οργανισμούς αυτούς θα είναι να πάρουν το μερίδιο εξουσίας του στρατού και της αστυνομίας που αντιστοιχεί με την νέα δύναμη τους, δημιουργώντας τις δικές τους ένοπλες δυνάμεις, γιατί οι εθνικές ένοπλες δυνάμεις και αστυνομικές δυνάμεις δεν είναι κατάλληλες για την προάσπιση των συμφερόντων τους στον κόσμο.
Τελικά, οι στρατοί θα γίνουν ιδιωτικές επιχειρήσεις, θα παρέχουν υπηρεσίες και θα εργάζονται σε βάσει συμβάσεως με τα κράτη, όπως και με κάθε άλλον ιδιώτη πελάτη που μπορεί να πληρώσει για τις υπηρεσίες τους. Αλλά στην τελική φάση του σχεδίου, οι ιδιωτικοί στρατοί θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών, και θα επιτίθενται στα κράτη που δεν «σέβονται» τους κανόνες της νέας οικονομικής τάξης.
Στο μεταξύ, τι ρόλο αυτόν τον αναλαμβάνει ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών, η χώρα που ελέγχεται απολύτως από τις πολυεθνικέ
6)Η αληθινή πραγματικότητα του χρήματος
Τα χρήματα είναι πλέον ουσιαστικά εικονικά. Μια πραγματικότητα από σειρές 0 και 1 στους υπολογιστές των τραπεζών. Το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου εμπορίου πραγματοποιείται χωρίς χάρτινο χρήματα, και μόνο το 10% των καθημερινών οικονομικών συναλλαγών αντιστοιχούν σε οικονομικές συναλλαγές στον «πραγματικό κόσμο».
Οι χρηματοπιστωτικές αγορές οι ίδιες δημιουργούν ένα σύστημα εικονικών χρημάτων, ένα κέρδος μη δημιουργημένο σε βάση τον πραγματικό πλούτο. Μέσα από την αλληλεπίδραση των χρηματοπιστωτικών αγορών (τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε κέρδη κατά τη διάρκεια των ταλαντώσεων), έμπειροι επενδυτές μπορούν να κριθούν πλουσιότεροι με μια απλή κίνηση των ηλεκτρονίων στους υπολογιστές. Αυτή η δημιουργία του χρήματος χωρίς αντίστοιχη οικονομική η δημιουργία πλούτου είναι ο ίδιος ο ορισμός της τεχνητής δημιουργίας των χρημάτων. Αυτό που είναι παράνομο για τους πλαστογράφους, και ότι η φιλελεύθερη οικονομική ορθοδοξία απαγορεύει στα κράτη μέλη, είναι νομικά δυνατό για έναν περιορισμένο αριθμό δικαιούχων.
Αν θέλετε να καταλάβετε τι πραγματικά είναι το χρήματα ας αναστρέψουμε μόνο το παλιό γνωμικό «ο χρόνος είναι χρήμα».
«Το χρήμα είναι χρόνος»
Το χρήμα είναι αυτό που αγοράζει τον χρόνο των άλλων, τον αναγκαίο χρόνο για την παραγωγή προϊόντων ή υπηρεσιών που καταναλώνονται.
7)Η καταστροφή της φύσης ωφελεί κάποιους και το αναζητούν
Η καταστροφή της φύσης είναι αναπόφευκτη, διότι το θέλει η νέα οικονομική δύναμη. Γιατί;
Τρεις είναι οι αιτίες
-Η υποβάθμιση- καταστροφή της φύσης και η αύξηση της ρύπανσης, θα κάνει τους ανθρώπους ακόμη περισσότερο εξαρτοποιημένους από το οικονομικό σύστημα για να επιβιώσουν, ενώ θα συμβάλει στη δημιουργία νέων τάσεων για κέρδη (αύξησης της κατανάλωσης συνθετικών φαρμάκων και ιατρικών υπηρεσιών …) .
-Επιπλέον, η φύση παρέχει ένα σημείο αναφοράς μιας άλλης διάταξης, το σύμπαν. Η ενατένιση της ομορφιάς και της τελειότητας αυτής της φύσεως είναι «ανατρεπτική»: οδηγεί τον άνθρωπο να απορρίψει την ασχήμια του αστικοποιημένο περιβάλλοντος και να αμφισβητήσει την κοινωνική τάξη που πρέπει να παραμείνει η μοναδική αναφορά.
Η αστικοποίηση του περιβάλλοντος επιτρέπει να τεθούν οι άνθρωποι σε μια περιοχή πλήρως ελεγχόμενη, και όπου το άτομο είναι εντελώς βυθισμένο σε μια συγκεκριμένη προβολή της κοινωνικής τάξης.
-Τέλος, η ενατένιση της φύσης ενθαρρύνει τα όνειρα και εντείνει την εσωτερική ζωή των ατόμων, την ανάπτυξη της δικής τους ευαισθησίας, και έτσι την ελεύθερη βούληση.
Παύουν να γοητεύονται από τα εμπορεύματα, οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη στα τηλεοπτικά προγράμματα που τους αποβλακώνουν και ελέγχουν το μυαλό τους. Απελευθερωμένοι από τις αλυσίδες τους, αρχίζουν να φαντάζονται μια άλλη κοινωνία που βασίζεται σε αξίες και όχι από τα κέρδη και τα χρήματα.
Κάτι που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν και να ζήσουν από μόνοι τους είναι δυνητικά ανατρεπτικό. Η μεγαλύτερη απειλή για την κοινωνική τάξη, είναι η πνευματικότητα διότι έχει ως αποτέλεσμα να κάνει το άτομο να αλλάξει την συμπεριφορά του και τον τρόπο που συνειδητοποιεί τις αξίες.
Για τη σταθερότητα της «νέας κοινωνικής τάξης», ότι μπορεί να ενθαρρύνει μια πνευματική αφύπνιση πρέπει να εξαλειφθεί.
8)Η εναλλακτική λύση έσχατης ανάγκης
Για να μην αποκλειστούν οριστικά από το παιχνίδι, οι αντί-εξουσιαστικές δυνάμεις που είναι αντίθετες την οικονομική δύναμη (συνδικάτα, ενώσεις καταναλωτών, περιβαλλοντικές κινήσεις) πρέπει να απαντήσουν με τα ίδια όπλα και να οργανωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι εθνικό, να ενώσουν και να συγχρονίσουν τις δράσεις τους για να έχουν αρκετό βάρος στις παγκόσμιες οικονομικές ροές.
Έχουν λίγο χρόνο για να αντιδράσουν, διότι όλα τα αναγκαία μέσα για μια μελλοντική δικτατορία σε όλο το κόσμο έχουν πλέον δημιουργηθεί. «Κάτι πρέπει να αντικαταστήσει τις κυβερνήσεις και η ιδιωτική δύναμη φαίνεται κατάλληλη οντότητα να το κάνει», είπε ένας εκπρόσωπος της «Νέας Τάξης»,ο David Rockefeller).
Οι Εβραίοι ξέρουν τι θέλουν. Εμείς θα τους αφήσουμε να τα πάρουν χωρίς μάχη?
Δημοσίευση σχολίου