[[ δαμ-ων ]]
Μετά από 87 χρόνια θα ξαναλειτουργήσει στον μακρινό Πόντο η εκκλησία της Παναγίας Σουμελά.
Γύρω στους 10.000 προσκυνητές από την Ελλάδα, τη Γεωργία, τη Ρωσία και άλλες περιοχές αναμένονται ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο στην ιστορική Μονή της Παναγίας της Σουμελά στην Τουρκία, όπου θα πραγματοποιηθεί Θεία Λειτουργία για πρώτη φορά μετά το 1923, προεξάρχοντος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Όπως αναφέρει ο ημερήσιος τύπος, οι προσκυνητές αναμένεται να φτάσουν με κάθε μεταφορικό μέσο (αεροπλάνα, λεωφορεία, ακόμα και πλοία) προκειμένου να δώσουν το «παρών» στην ιστορικής σημασίας Λειτουργία.
Για λόγους ασφαλείας και προστασίας του μνημείου θα μπουν μόνο 500 άτομα μέσα στη Μονή με προσκλήσεις που θα παραλάβουν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Οι υπόλοιποι θα παρακολουθήσουν τη λειτουργία από γιγαντοοθόνη σε κοντινή απόσταση από το μοναστήρι.
Το σημερινό εορταστικό αφιέρωμα αναφέρεται στο ιστορικό αυτό γεγονός, παραθέτοντας την ιστορία της εικόνας και της αντίστοιχης μονής.
Μια ιστορία, μια παράδοση και ένας θρύλος αγκαλιάζουν το σύμβολο του Πόντου, την Παναγία Σουμελά. Ο Νεόφυτος Καυσικαλυβίτης μας πληροφορεί ότι ο Ευαγγελιστής Λουκάς χάραξε τη μορφή της Παναγίας πάνω σε ξύλο. Την εικόνα της Σουμελά, έφερε στην Αθήνα, μετά το θάνατο του Λουκά, ο μαθητής του Ανανίας και την τοποθέτησαν σε περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Για αυτό το λόγο, αρχικά είχε ονομαστεί ως η Παναγία η Αθηνιώτισσα.
Στο τέλος του 4ου αιώνα (380- 386) ιδρύθηκε στο όρος Μελά της Τραπεζούντας, το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, από τους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο (κατά κόσμο Βασίλειος και Σωτήρχος, θείος και ανιψιός, κάτοικοι και οι δυο Αθηνών).
Η παράδοση λέει ότι οι μοναχοί, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Παναγίας, ακολούθησαν την πορεία της εικόνας της που πέταξε ως τον Πόντο. Πέρασαν από τα Μετέωρα, τη Χαλκιδική και από την παραλία της μονής Βατοπεδίου, ένας άγνωστος τους πήρε με το καράβι του και τους πήγε ως τη Μαρώνεια. Από κει, πεζοπορώντας πέρασαν τη Ραιδεστό, έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη και με ένα πλοιάριο πήγαν στην Τραπεζούντα. Εκεί, τους εμφανίσθηκε και πάλι η Παναγία, πληροφορώντας τους ότι η εικόνα της προπορεύεται στο όρος Μελά. Συνέχισαν αγόγγυστα το ταξίδι τους. Με πυξίδα τον Πυξίτη ποταμό, ανηφόρησαν προς το όρος Μελά. Εκεί, βρέθηκαν μπροστά σε μια σπηλιά από την είσοδο της οποίας παρατήρησαν μια χρυσαφένια λάμψη. Ήταν το φως της Εικόνας της Αθηνιώτισσας....
Η συνέχεια >>> εδώ
1 σχόλιο:
ύμνος εις την Υπεραγίαν
αφιερωμένος στην αγιότητα των ημερών
και στην βαθειά πίστη του Πιερικού λαού.
Αγγελος Αγγελίδης - Αιγίνιο
Θεοτόκε, υπέρλαμπρη του φωτός των πάντων.
Θεοτόκε, αγνή και αμόλυντη.
Δέσποινα, υπερένδοξε των ουρανίων Αγίων.
Υπεραγία του απείρου Σύμπαντος και όλων η Μήτηρ.
Αστείρευτης πηγής, τροφοδότη δύναμης.
Ασύνορης αγάπης, πλήρης δεξαμενή.
Αδολης ευσπλαχνίας, του κόσμου ελπίδα.
Θεομήτωρ του κόσμου, της Αγίας Τριάδος του Θεού μας μεσίτης.
Των ανθρώπων, του .......
πνεύματος αγαλλίαση.
Των ανθρώπων, των πόνων γλυκύτατο βάλσαμον.
Των πληγών των ανθρώπων, ίασμα απαλόν.
Των ανθρώπων, του μέλλοντος οδός πεφωτισμένη.
Υπερένδοξε. Αγνή. Υπερευλογημένη Μήτηρ.
Της μητρός μας η Μήτηρ και η Μήτηρ εκάστου.
Υπαρξη εν αφθονία, εις το όλον Σύμπαν πολυδιάχυτη.
Φανερών και κρυφών σημείων,
της ύλης και του πνεύματος ολοκλήρωμα.
Των ανθρώπων την Θεία σκέψη, ουδόλως περιστέλλουσα.
Των ανθρώπων την δύναμη, ενσυνείδητα επαυξάνουσα .
Των αγνών ψυχών, την ελπίδα καθ΄ εκάστην φυλάττουσα.
Των ψυχών απάντων ημών ιερόν και αιώνιον περιτύλιγμα.
Των θαυμάτων του κόσμου, Θεία πηγή και αστείρευτη.
Παναγία μας Δέσποινα
και του εν Κατερίνη, ομοίου τοιούτου Θαύματος γεγενημένου,
Σήμερον Κυριακή τη Δεκάτη Τετάρτη, του Μαρτίου Μηνός
και εν έτει δύο χιλιάδων και δέκα εισέτι.
Των αγνών και αδόλων, των απονηρεύτων και αυθορμήτων ψυχών.
Των εν τελεία υπερβολή πολυαρίθμων
και ουδόλως ουδέ τω ελαχίστω βεβιασμένων.
Των πεπαιδευμένων του μόχθου, και των εν ανεργία διαβιούντων.
Των εν χαρά ευδαιμονούντων και των εν μακρά δυστυχία διαγόντων.
Των νεοτάτων εν ευλαβεία και υπεργήρων πλήρως δυναμένων.
Των καρτερικώς εν συνέσει υπομενόντων
και εκείνων των άνευ πλήρους αιτίας αψιμαχούντων.
Των, εν ρυτίδαις πλην απλών, προσώπων της επαρχίας γης
και των της πόλης προσωπικοτήτων.
Των λαϊκών προσώπων και των κληρικών και των ιερωμένων.
Των εν πλήρη σπουδή και Θεία ευλαβεία,
αυθορμήτως προστρεχόντων προσκυνητών
της Θείας και Τιμίας Ζώνης
της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου
και Αειπαρθένου Μητρός του Σύμπαντος κόσμου.
Ο Μέγας Θεός, αξίως παρόντες καταστήσαι ημάς
εις επανάληψιν τοιούτων αγίων θαυμάτων.
Η δε αγνή μεσιτεία εις τον Θεόν,
του Παναγίου Δεσπότου ημών
και των παναξίως και αόκνως ενθάδε υπηρετούντων ιερωμένων,
προσευχομένων δε και ημών των ιδίων,
ες αεί και εν μετανοία σώματος και ψυχής,
δωρήσαι τω κόσμω την λύτρωσιν.
Δημοσίευση σχολίου