Γ.Α. Παπανδρέου ... What we need now is a “fourth way” — one that makes sure markets have the freedom to innovate and grow, but above all ensures that democracy is never subordinated to markets.
The “fourth way” depends on responsible, democratic institutions that put global solidarity above national interests. We need to get hold of globalization and decide ourselves where we want to take it.
That means a number of things. We need global governance. Multilateral institutions like the G20 and UN must be more inclusive and more representative...
Ολόκληρη η συνέντευξη >> csmonitor.com
3 σχόλια:
Ελλάδα : Θύμα Νέας Παγκόσμιας Τάξης
Όπως ξέρουμε όλοι μας σήμερα η χώρα μας δυστυχώς δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Έχουμε την οικονομική κρίση, τα οικονομικά προβλήματα, τη διαφθορά στο πολιτικό πεδίο, ρατσισμό στην κοινωνία, ανεργία, παιδεία τύπου George Soros (π.χ. συγγραφή των...
νέων σχολικών βιβλίων από τον αμερικανικής καθοδήγησης και χρηματοδότησης CDRSEE) και γενικά τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Σε λίγες εβδομάδες πάλι θα αρχίσουν οι δημοσκοπήσει να δείχνουν ως... ικανότερο πρωθυπουργό και ικανότερη κυβέρνηση τον κανέναν όπως γινόταν πριν τις εκλογές Οκτωβρίου 2009.
Αλλά δυστυχώς αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Οι περισσότερες χώρες του κόσμου σήμερα, όπως η Λετονία, η Ισλανδία κτλπ έχουν τα παρόμοια προβλήματα με εμάς άλλα σε μικρότερο και άλλα σε μεγαλύτερο βαθμό.
Όλα αυτά είναι η πάγια τακτική των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Πρώτο στάδιο αυτών των σχεδίων είναι το ΔΝΤ. Χώρες που έχουν οικονομικά προβλήματα αναγκαστικά οδηγούνται ή για να το πω καλύτερα ωθούνται προς το ΔΝΤ. Υπάρχει συνήθως ανεργία, τα ΜΜΕ συνέχεια αναφέρουν την κατάσταση του λαού και το αδιέξοδο μέσα στο οποίο βρίσκεται ο λαός για να κάνει τον λαό περισσότερο δυσαρεστημένο και ικανό να ρίξει τις κυβερνήσεις. Όταν είναι αναγκαίο γίνονται μικρές ή μεγάλες τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως γίνεται κάθε μέρα στην Ελλάδα οι λαοί βγαίνουν στους δρόμους για διαδηλώσεις μετά από όλα αυτά, ετοιμάζεται το πεδίο για θρησκευτικό και εθνικό/ κοινωνικό πόλεμο…
Για σκεφτείτε λίγο. Δεν συμβαίνουν σήμερα όλα τα .......παραπάνω στην Ελλάδα; Αν ρωτήσετε έναν απλό πολίτη για το ποιον θα ψήφιζε στις εκλογές που θα γινόταν π.χ. το καλοκαίρι. Θα σας απαντούσε : Κανέναν!. Δεν είναι τυχαίο αυτό.
Η κρίση έχει δημιουργηθεί από αυτούς που διευθύνουν τον κόσμο. Ο H. Kissinger σε ένα ρεπορτάζ που έδωσε πριν από αρκετό καιρό έλεγε:
Ναι υπάρχει σήμερα οικονομική κρίση. Αλλά οικονομική κρίση υπήρχε και το 1945. Μέσα από αυτήν την κρίση γεννήθηκε το ΝΑΤΟ. Λέει επίσης πως οι ευκαιρίες παρουσιάζονται πάντα σε περιόδους κρίσεων. Η οικονομική κρίση που έχει εξαντλήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα για αυτόν και για τους φίλους του που ανήκουν στην ίδια ομάδα με αυτών του παγκόσμιου ελίτ που διευθύνει τον κόσμο φαίνονται ως ευκαιρία.
Εκτός από την οικονομική κρίση υπάρχει και ο όρος παγκοσμιοποίηση που υπάρχει στην καθημερινή ζωή μας εδώ και αρκετά χρόνια. Αλήθεια όμως τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση και ποιον υπηρετεί;
Η παγκοσμιοποίηση θέλει να καταργήσει σήμερα τα έθνη και τα κράτη. Υπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρών, του παγκόσμιου ελίτ που θέλουν μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Το νέο θύμα λοιπόν της νέας παγκοσμιοποίησης είναι η Ελλάδα.
Συνδέστε όλα τα παραπάνω με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και όλος ο πλανήτης.
Εφόσον οι λαοί δεν ψηφίσουν κανέναν πολιτικό σε 1-2 χρόνια από τώρα, οι υπηρέτες της νέας παγκόσμιας τάξης μέσω ΜΜΕ και ΜΚΟ θα μας οδηγήσουν σε αυτήν την παγκόσμια κυβέρνηση. Θα ελέγχεται όλος ο κόσμος από ένα κέντρο εξουσίας. Οι άνθρωποι δεν θα σκέφτονται, θα δουλεύουν για τα συμφέροντα της νέας παγκόσμιας τάξης.
Μόνο το έθνος σήμερα εγγυάται την ελευθερία των πολιτών του, διότι τα έθνη έχουν πολίτες ενώ η παγκοσμιοποίηση θέλει υπηκόους και καταναλωτές. Και ελευθερία υπάρχει μόνο όταν υπάρχουν επιλογές για τους λαούς και τους πολίτες. Αλλά δυστυχώς σήμερα αυτό δεν ισχύει στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν ικανοί πολιτικοί για να λύσουν τα προβλήματα της χώρας. Δεν υπάρχουν πολιτικοί και άνθρωποι που βρίσκονται σε μηχανισμούς εξουσία που να μην υπηρετούν την νέα παγκόσμια τάξη.
Η δεξιά δεν είναι ικανή σήμερα να πολεμήσει την παγκοσμιοποίηση και να σώσει την Ελλάδα. Και όσον αφορά την αριστερά πως λοιπόν να μας πείσει η Αριστερά ότι είναι "εχθρός της παγκοσμιοποιήσεως"; Αντιθέτως, ήταν και είναι, ένας από τους καλύτερους κλώνους της παγκοσμιοποιητικής διαδικασίας, δίδυμο τέκνο του "φιλελευθερισμού χωρίς σύνορα", τον οποίο, υποτίθεται πολεμάει. Αν είναι έτσι τα πράγματα ποιος μπορεί να βάλει εμπόδια στην παγκοσμιοποίηση και στην κατάλυση των εθνικών συνόρων που αυτή συνεπάγεται; Μόνο η ύπαρξη κυριάρχων εθνών-κρατών θέτει εμπόδια στην παγκοσμιοποίηση σήμερα.
Στην χώρα μας η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δραματική. Και το κράτος δεν λειτουργεί πια ως ασπίδα, υποταγμένο καθώς είναι σε συγκεκριμένες ιδεοληψίες διεθνιστικού χαρακτήρα. Ως ανάγκη λοιπόν των καιρών παρουσιάζεται η μαζική κινητοποίηση όλων όσων δεν είναι διατεθειμένοι να μετατραπούν από πολίτες σε υπηκόους της Pax Americana.
Ναι ξέρω ακούγεται σαν θεωρία συνομωσία ή ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια. Είναι αυτά που μας περιμένουν στα επόμενα χρόνια.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα για το σήμερα της διεθνούς κοινότητας. Η λεγόμενη Νέα Τάξης πραγμάτων από την απλή και κυνική ιδεολογία του συμφέροντος οδηγείται. Υπάρχουν ήδη τάσεις, όπως στην Αφρική, να δημιουργηθούν παρόμοιοι πυρήνες που θα διευκολύνουν την εξάπλωση της κοινής ιδεολογίας του συμφέροντος.
Ο ασιατικός χώρος εμποδίζεται για παρόμοιες ζυμώσεις λόγω της ιδιότυπης στάσεως του γίγαντα που λέγεται Κίνα. Είναι όμως βέβαιο πως μέσα από μακροχρόνιες ζυμώσεις κάπου εκεί θα οδηγηθεί ο ασιατικός χώρος. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τον χώρο της Λατινικής Αμερικής, που ήδη είναι υποταγμένος στις αμερικανικές προδιαγραφές των κοινών παναμερικανικών συμφερόντων.
Παλαιά στα παραμύθια που μας έλεγαν υπήρχε πάντοτε κάποιος κεντρικός ήρωας που τον θαυμάζαμε και τον αγαπούσαμε. Ήταν ένα πρόσωπο κι ας ήταν βγαλμένο από τα παραμύθια. Είχε όνομα. Τα σύγχρονα παραμύθια έχουν ήρωες χωρίς όνομα μιας και η λέξη οικονομικό συμφέρον είναι τόσο ψυχρή για να συγκινήσει την καρδιά ενός μικρού παιδιού. Απ’ ό,τι φαίνεται η παγκοσμιοποίηση δεν θα μπορέσει να ισχύσει για τον κόσμο των παιδιών που θέλουν όνομα για τους ήρωες των παραμυθιών τους.
Κι αυτό είναι μια ελπίδα. Αρκεί να υπάρξουν πολλά παιδιά στο μέλλον. Πιο πολλά από τον παιδικό πληθυσμό όλης της γης.
kafeneio
http://apolitistosteki.blogspot.com/
Δημοσίευση σχολίου