Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Αίσιμα και αδήριτα (Α΄)

Ούτις

Ο πρωθυπουργός μας Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στις 30 Ιουλίου από το βήμα του «Παγκοσμίου Συνεδρίου Κρητών» στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, επισήμανε ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουν πολλά πράγματα στην Ελλάδα. Είπε χαρακτηριστικά:
«Να κάνουμε μια επανάσταση. Την ονομάζω επανάσταση του αυτονόητου».
Μετά ανέφερε όλα τα αυτονόητα που τα ακούμε εδώ και 30 χρόνια, σε σημείο να θεωρούμε ως αυτονόητο πως μας δουλεύουν, από το στόμα του κάθε Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Καραμανλή, Σημίτη, Σαμαρά, Παπαρήγα, Τσίπρα, Καρατζαφέρη και πάει λέγοντας, κάθε φορά που ανεβαίνουν στο βήμα της Βουλής ή πιάνουν το μικρόφωνο συγκέντρωσης στο χέρι : ● Για την ανάγκη να παταχθεί η διαφθορά σε όλους τους τομείς,
● το κράτος και οι υπηρεσίες του να λειτουργούν προς όφελος των πολιτών.
● να παταχθεί η φοροδιαφυγή,
● να πάψει να υπάρχει το αίσθημα της αδικίας και της ατιμωρησίας, ακόμα και πολιτικών.
● να υπάρχει καλύτερη δημόσια υγεία και παιδεία,
● ένα σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα και
● να εκλείψουν οι πελατειακές σχέσεις.
«Εμείς πρέπει να αλλάξουμε την Ελλάδα και να μην μασάμε τα λόγια μας» είπε ο Παπανδρέου χαρακτηριστικά. Και άρχισε τις μεγαλοστομίες και χάθηκε πάλι μέσα στα μεγάλα (και τετριμμένα) λόγια των συντακτών των κειμένων του ενώ ταυτόχρονα έχασε την επαφή με την απλή πραγματικότητα, που είναι μία και αδυσώπητη:
Το ότι, για 30 χρόνια συμμετέχοντας στις διάφορες κυβερνήσεις , έχει συνδιαμορφώσει, μαζί με όλο το πολιτικό σινάφι, τη δημιουργία ενός κράτους που λειτουργεί εντελώς αντίθετα με αυτά που περιγράφει παραπάνω.

Η συνέχεια >>> εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: