Τα δυνητικά οφέλη των αποφάσεων που πήρε η σύνοδος Κορυφής είναι σημαντικά και δικαιολογούν, ως ένα βαθμό, την ευφορία στην κυβέρνηση. Όμως, το κλίμα αυτό δεν πρέπει και δεν μπορεί να συνεχιστεί, για δύο βασικούς λόγους.
Καταρχάς, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ο σκληρός πυρήνας της ευρωζώνης είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι στην Ελλάδα έγινε «δώρο» κάποια χαριστική ρύθμιση των χρεών της. Ακόμα κι αν αυτό, ως ένα βαθμό, είναι βάσιμο. Ο προφανής λόγος που οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη δεν θέλουν κάτι τέτοιο, είναι ο κίνδυνος να δημιουργηθεί κακό προηγούμενο. Δηλαδή, να ζητήσουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης να τύχουν της ίδιας ελαστικής αντιμετώπισης. Βέβαια, για να υπαχθεί μία χώρα σε καθεστώς σωτηρίας, θα πρέπει να έχει διαπιστωθεί αδυναμία δανεισμού από τις αγορές και να έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα ανασυγκρότησης. Αλλά, σχεδόν οι μισές χώρες της ευρωζώνης βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση ή απέχουν ελάχιστα από αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου