Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα μακριά από την Ελλάδα, καθώς η οικογένεια μου ήταν ανεπιθύμητη να επιστρέψει εδώ, από τη χούντα που κυβερνούσε τον τόπο τότε.
Όταν κατέρρευσε η χούντα και επιστρέψαμε στην Ελλάδα, έμαθα πως κάποιος μακρινός συγγενής που διέμενε στην ίδια πόλη στο εξωτερικό, είχε αναλάβει να πληροφορεί τις προξενικές αρχές του καθεστώτος για όλες τις κινήσεις των αντιστασιακών στη μικρή μας γερμανική πόλη.
Η ανταμοιβή του ανθρώπου αυτού ήταν μια άδεια ταξί την οποία κράτησε μέχρι τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και μετά την πούλησε.
Στη συνέχεια, επί «αλλαγής» και «σοσιαλισμού», προσελήφθη κλητήρας σε κάποια κρατική τράπεζα, όπως και φρόντισε να γίνει το ίδιο με όλη την οικογένειά του. Τις δυο - τρεις φορές που με βρήκε τυχαία στο δρόμο, με συμβούλευσε να μην διστάσω να προσφύγω στη βοήθεια του, γιατί όπως μου τόνιζε χαρακτηριστικά «είναι οικουμενικό στέλεχος του κινήματος».
Η συνέχεια >>> capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου