Πληθαίνουν οι φωνές για μία πιο δυναμική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στις περιφερειακές οικονομίες.
"Ένα δύσκολο τέλος είναι προτιμότερο από δυσκολίες χωρίς τέλος" είναι ένα ρητό που χρησιμοποιείται κατά κόρον για να περιγράψει μία σχέση που δεν φαίνεται να οδηγεί πουθενά. Αν το συγκεκριμένο ρητό προσαρμοστεί στα οικονομικά τεκταινόμενα των ημερών μας, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ακόμα και για σενάρια που πριν από ένα μήνα φάνηκε να σβήνουν οριστικά.
Η Κριστίν Λαγκάρντ, τόνισε πρόσφατα πως η ύφεση είναι αυτή τη στιγμή μεγαλύτερος κίνδυνος από τον πληθωρισμό, και προϊόντος του χρόνου είναι βέβαιο πως σε περίπτωση που τα προγράμματα δημοσιονομικής λιτότητας συνεχίζουν να οδηγούν σε βαθιά ύφεση τις προβληματικές οικονομίες και σε κάμψη την ανάπτυξη στις ατμομηχανές της Ευρωζώνης, είναι βέβαιο πως θα το ΔΝΤ θα αρχίσει να απεργάζεται ένα Plan B.
Ένα Plan B που βγάλει την Ευρώπη από δύσκολα σταυροδρόμια, είτε της πολιτικής συναίνεσης για τη διεύρυνση του EFSF που υπολογίζεται πως πρέπει να αγγίξει το 1,5 τρις ευρώ (από 440 εκατ. ) για να έχει κάποιο νόημα, είτε της εκχώρησης σημαντικών προνομίων από τις μεγαλύτερες δυνάμεις, στην περίπτωση της έκδοσης ευρωομολόγου.
Η Συνέχεια>>reporter.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου