Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Ντροπή σου, Ευρώπη!

[[ δαμ- ων ]]

Εδώ κι ένα χρόνο καθημερινά μας μαστιγώνουν με μανία οι εταίροι μας, όπως τα αφεντικά τα δουλικά τους, γιατί απότυχαν κάνοντας πειράματα πάνω μας. Ο σοφός λαός μας λέει: «Το γαϊδούρι φταίει, το σαμάρι την πληρώνει». Έτσι, άλλοι έκαναν το πείραμα στην πλάτη μας, και την αποτυχία τους την φόρτωσαν στην καμπούρα μας. Όποιο οικονομικό μέτρο πρότειναν, πήγε στα χαμένα. Παταγώδης αποτυχία.. . Και δε φτάνει που απότυχαν στου κασίδη το κεφάλι, από πάνω μας απειλούν πως θα μας αποπέμψουν από την ευρωζώνη- κάποιοι ακραίοι μιλάνε ακόμη κι από την Ε.Ε.. Θα μας πάρουν το ευρώ- και θα μας αφήσουν τη ζώνη, που θα την σφίγγουν στη μέση μας μέχρι να μας πεθάνουν. Ξέχασαν όμως πως το ευρώ- είναι συνθετικό της λέξης Ευρώπη. Αποπέμποντας την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση διαπράττουν ύβριν! Γιατί η λέξη “Ευρώπη” είναι δική μας και την δώσαμε κληρονομιά στην ήπειρο, που μας οφείλει πολλά! Εμείς της οφείλουμε ελάχιστα. Θα τολμούσαμε να πούμε πως το μόνο που της οφείλουμε είναι τα δεινά μας από της εποχή του Βυζαντίου, που ξεκινούν από την εποχή της 4ης σταυροφορίας!
Η Ευρώπη, από την οποία πήρε η γηραιά ήπειρος το όνομά της, ήταν η κόρη του Αγήνορα και της Τηλέφασσας, καθώς κι αδελφή του Κάδμου, που έχτισε τη Θήβα στη Βοιωτία. Προγιαγιά είχε την Ιώ, την κόρη του Ίναχου από το Άργος, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και λόγω της ζήλειας της Ήρας, η Ιώ βρέθηκε στην Αίγυπτο, όπου γέννησε τον Έπαφο. Εγγονός του Έπαφου ήταν ο Αγήνορας, που βασίλεψε στην αρχαία Φοινίκη. Εκεί ο Δίας έκλεψε την πανέμορφη Ευρώπη και την έφερε στην Γόρτυνα της Κρήτης, από την οποία απόκτησε τον Μίνωα- τον ξακουστό θαλασσοκράτορα και ιδρυτή του Μινωικού πολιτισμού, τον Ραδάμανθυ- που σαν πέθανε έγινε ο κριτής των ψυχών της Ασίας στον Κάτω Κόσμο, και τον Σαρπηδόνα. Την Ευρώπη ο Δίας την πάντρεψε αργότερα με το βασιλιά της Κρήτης Αστερίωνα. Όταν πέθανε η βασίλισσα λατρεύτηκε σαν θεότητα σε όλη την Κρήτη.
Ο πρώτος ευρωπαϊκός πολιτισμός ήταν ο ελληνικός! Μετά ακολούθησαν ο Ρωμαϊκός και ο Βυζαντινός. Αυτά οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να τα ξεχνούν.
Θέλουν να μας αποπέμψουν από την Ευρώπη; Με γεια τους, με χαρά τους. Να μας δώσουν, όμως, πίσω το όνομα της ηπείρου και να βρουν άλλο, περισσότερο οικείο στις αγορές και στα οικονομικά αλισβερίσια. Γιατί μαγαρίζουν το όνομα Ευρώπη, όταν του αφαιρούν τον πολιτισμό, που σχετίζεται με τον άνθρωπο, και το συνδέουν με την απάτη των αγορών και των τοκογλύφων, με την εκμετάλλευση των λαών που βρίσκονται πρόσκαιρα σε αδυναμία. Να μας δώσουν πίσω όλα τα αρχαιολογικά κειμήλια, που στολίζουν τα μουσεία τους και από τα οποία θησαυρίζουν με τα εισιτήρια των επισκεπτών. Πόσα εκατομμύρια ευρώ τους δίνει κάθε χρόνο η ελληνική Αφροδίτη της Μήλου, η ελληνική Νίκη της Σαμοθράκης, τα ελληνικά μάρμαρα του Παρθενώνα, τα εδώλια των Κυκλάδων, τα αγγεία από τη Βοιωτία και από τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά;

Η συνέχεια >>> VAGIAblog

1 σχόλιο:

Διαβαστερός είπε...

Φίλε Δάμ-ων(α)
Εσύ είσαι καζαντζακικός, εγώ είναι παπαδιαμαντικός. Σήμερα άφησες κατά μέρος τον Καζαντζάκη. Για να σου πως ότι είμαι σύμφωνος με όσα γράφεις, και προσυπογράφω τη διαμαρτυρία σου στην αρτηριοσκληρωτική Ευρώπη με τα πήλινα πόδια, θα χρησιμοποιήσω ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα “ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ” του Παπαδιαμάντη:
« Η αλήθεια είναι πάντοτε παράλογος, και διά τούτο δεν την λέγουσι ποτέ οι φρόνιμοι και ηλικιωμένοι άνθρωποι, αλλά την ομολογούσιν οι μεθυσμένοι, οι τρελλοί, οι άρρωστοι και τα μικρά παιδία.
Και εξ όλων των καρπών ο μόνος, όστις δεν χρήζει ούτε καιρού ούτε ώρας διά να ωριμάση, είναι ο σατανικός έρως.
Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησία κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκε την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.
Ο κόσμος τοιούτος είναι κατεσκευασμένος, διά να κλέφτη κανείς και να σκοτώνη. Και αυτοί όπου κάμνουν τον αφέντην έχουν κλέψει και σκοτώσει πολύ περισσότερα.
Αν ο δήμιος είναι άξιος περιφρονήσεως, ο δικαστής όστις κρύπτεται όπισθεν αυτού, είναι συνένοχός του, αίτιος της ενοχής του δημίου μάλιστα, και είναι άξιος πολλαπλασίας περιφρονήσεως. »