Του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη
Η Βασιλεύουσα έπεσε στα χέρια των Σελτζούκων Τούρκων το 1453, όχι μόνο εξαιτίας της κατάληψής της και της λεηλασίας της από τους Φράγκους, όχι μόνο από την ήττα του Ρωμανού του Διογένη το 1071 στο Ματζικέρτ. Οι ημερομηνίες αυτές απλώς συμβολίζουν την κορύφωση παρακμιακών φαινομένων της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Της Άλωσης προηγήθηκε μια βαθιά, πολύπλευρη, ευρύτατη παρακμή της κοινωνίας, των λαών της αυτοκρατορίας της αλλά κυρίως της ηγεσίας της, σε όλα τα επίπεδα. Οι αυτοκρατορίες, και τα κράτη κατ’ επέκταση, δεν καταρρέουν από μία και μόνον ήττα ή πολεμική αναμέτρηση, δεν καταρρέουν από μία κρίση, όσο βαθιά και να είναι. Καταρρέουν μέσα από την κρίση ταυτότητας της κοινωνίας, μέσα από τη διάρρηξη του συστήματος αξιών του συλλογικού υποκειμένου, μέσα από τη διάβρωση, διαφθορά, ανικανότητα και παρακμή της ίδιας της ηγεσίας και της οντότητας που λέγεται κράτος, οργανωμένη κοινωνία, αυτοκρατορία ή εν γένει συλλογικό οργανωμένο υποκείμενο. Η κρίση θεσμών, αξιών και πολιτισμού, ο εκφυλισμός και η αλλοτρίωση των πνευματικών ταγών μιας κοινωνίας, οδηγεί σε παράδοση του συστήματος στο σύνολό του, φέρνει την άλωση, προϊονίζει την πτώση.
Η συνέχεια >> infognopolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου