Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Η απόφαση Σαμαρά – εάν δεν ανακληθεί – να μην μιλήσει, κατά την επίσκεψή του στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο, ούτε στους παραγωγικούς φορείς ούτε στους δημοσιογράφους δεν είναι ούτε σωστή ούτε λάθος. Είναι απλώς η πιο κραυγαλέα απόδειξη αυτού που επί χρόνια πλέον ισχυριζόμαστε: στο βάθος των μνημονίων δεν υπάρχει ούτε καν επίφαση ανάπτυξης. Διότι αυτό σηματοδοτούσε παραδοσιακά η επίσκεψη των πρωθυπουργών στη ΔΕΘ: τις – υπαρκτές ή προσχηματικές – προοπτικές ανάπτυξης.
Μπορεί τα μέσα ενημέρωσης να ανακάτευαν πάντοτε την πολιτική σούπα, αλλά το περιεχόμενο και η σημασία της παρουσίας όλων των πολιτικών ηγεσιών στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης, ήταν η παρουσίαση οικονομικών προτάσεων στους παραγωγικούς φορείς αλλά και στο σύνολο του ελληνικού λαού.
Τα τελευταία χρόνια αυτή η σηματοδότηση έχανε ραγδαία σε σημασία εξ αιτίας της κρίσης, αλλά και της διαχείρισής της από την ελληνική οικονομική ελίτ, το σύστημα πολιτικής εξουσίας και τους εκπροσώπους των δανειστών. Η διαρροή αυτή λοιπόν, για την απόφαση Σαμαρά, έχει διπλή σημασία, διότι αναγγέλλει και επισημοποιεί δύο ταυτόχρονους θανάτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου