Το ΔΝΤ βάζει τέλος στη (δικιά του) θεωρία υπέρ της λιτότητας

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει δημοσιεύσει τα αποτελέσματα μιας μελέτης, τα οποία δείχνουν ότι ο αντίκτυπος της δημοσιονομικής λιτότητας στην ανάπτυξη είναι υψηλότερος από ότι είχε προηγουμένως εκτιμηθεί. Το πολιτικό συμπέρασμα είναι προφανές: η υπερβολική λιτότητα δεν οδηγεί πουθενά. Θα πρέπει να σταματήσει.
Κάποιος πρέπει να είναι σαφής σχετικά με το τι λέει αυτή η δήλωση, και τι δεν λέει. Το ΔΝΤ δεν λέει ότι η λιτότητα είναι πάρα πολύ σκληρή, πολύ άδικη, προκαλεί πολύ πόνο σε σύντομο χρονικό διάστημα ή χτυπά τους φτωχούς περισσότερο από τους πλούσιους. Λέει απλώς ότι η λιτότητα δεν μπορεί να επιτύχει το στόχο της μείωσης του χρέους μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Το άρθρο κάνει δύο παρατηρήσεις. H πρώτη είναι ότι οι περισσότεροι πολλαπλασιαστές επί του ΑΕΠ για κάθε ευρώ που ξοδεύει το κράτος στα συνήθη μοντέλα πρόβλεψης, συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ, είναι περίπου της τάξης του 0,5. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε επιπλέον δολάριο ή ευρώ σε μειωμένες δημόσιες δαπάνες, η οικονομία μειώνεται κατά 50 σεντς. Αυτό δεν είναι μια ρεαλιστική υπόθεση για μια στιγμή όπως αυτή. Ακόμα και η διαίσθηση μας λέει ότι ο πολλαπλασιαστής πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα - απλώς και μόνο επειδή η αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική δεν αντισταθμίζεται από τη μείωση των επιτοκίων. Κανείς δεν μπορεί να ισορροπήσει το χάος που προκαλείται από τη λιτότητα.

sofokelous10