Είναι καιρός η γη να αρχίσει να ανήκει σε αυτούς που τη δουλεύουν

Του Χάρη Θεοχάρη*

 Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να αλλάξει τον τρόπο φορολόγησης των αγροτών από ένα σύστημα με τεκμαρτό προσδιορισμό στο σύστημα εσόδων - εξόδων. Επειδή εξαντλούμαστε στο κόστος των μέτρων, ίσως να μην έχουμε προσέξει πως η πρόταση αυτή δίνει μια διάσταση ανάπτυξης, δικαιοσύνης και ορθολογισμού στη φορολογία. Και τούτο διότι: Πρώτον, το σημερινό σύστημα είναι πλήρως... ...ανορθολογικό, αναχρονιστικό, γραφειοκρατικό και πρωτόγονο. Νομαρχιακές επιτροπές αποφασίζουν το θεωρητικό «κέρδος ανά στρέμμα» ανάλογα με την καλλιέργεια. Δεύτερον, η «επιστροφή ΦΠΑ» βασίζεται σε τιμολόγια πώλησης που σε πλείστες περιπτώσεις είναι εικονικά. Για παράδειγμα, αγρότης με κάποια στρέμματα ακτινίδια μπορεί να φορολογηθεί 40 ευρώ, να κόψει εικονικά τιμολόγια 40.000 ευρώ για επιστροφή ΦΠΑ 4.400 ευρώ. Τρίτον, παραβιάζεται η βασική φορολογική αρχή ότι σε κάθε συναλλαγή πρέπει τα φορολογικά συμφέροντα να είναι αντικρουόμενα και να μη συμφέρει και τους δύο η παραποίηση της τιμής. Αυτή είναι η βασική αιτία για τη μεγάλη διαφορά τιμής από το χωράφι στο ράφι. Ο αγρότης, δέσμιος μεσαζόντων για βραχυπρόθεσμο όφελος, χάνει μακροπρόθεσμα τα κέρδη από τη διατροφική αλυσίδα. Για παράδειγμα, ένας αγρότης πουλάει 20 λεπτά του ευρώ κόβοντας τιμολόγιο με τιμή 80 λεπτών. Ο έμπορος πουλάει στην κεντρική αγορά με 1 ευρώ - νόμιμα για τον έλεγχο του υπουργείου Ανάπτυξης -, 1,20 ευρώ στο μανάβικο και 1,40 ευρώ στον πελάτη. Ο έμπορος έχει μεγάλο αφορολόγητο κέρδος, με μεγάλο χαμένο τον πελάτη που πληρώνει πανάκριβα ένα φθηνό, εν δυνάμει, προϊόν. Έτσι καταστρέφεται η αγροτική παραγωγή καθώς οι ακριβές τιμές επιτρέπουν στα ξένα προϊόντα να πωληθούν στη χώρα μας. Οι ντομάτες Βελγίου και οι πατάτες Αιγύπτου δεν θα πωλούνταν αν τα ελληνικά προϊόντα ήταν 40 ή 50 λεπτά φθηνότερα. Μια από τις βαριές μας βιομηχανίες γίνεται ευάλωτη στον εισαγόμενο ανταγωνισμό!

parapolitiki