Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

“Ούτις”

Είμαι, που λέτε, αραγμένος στη πολυθρόνα, μέσα στη καφετέρια- μη μας πάρει κανένα μάτι και πέσει κανένας κεσές με στραγγιστό γιαούρτι- και πίνω το φρεντοτσίνο μου με τις δέκα ζαχαρίνες. Απέναντι κάθεται το «πρόσωπο» και πίνει τη φραπεδιά του. Σκέτη, αυτό, για να μη χαλάσει τη σιλουέτα του. Εγώ με τη γυμναστική, το κανό, το κολύμπι, το ποδήλατο και το αεροπλάνο Αμερική- Ελλάδα, Ελλάδα- Αμερική, κάνω πολλές καύσεις και διατηρώ το στυλάκι μου. Πάνω που φέρνω το ποτήρι στο στόμα και δοκιμάζει τη γεύση πρώτα η μουστάκα μου, τσουπ, σκάει μύτη ο νεαρός. Έμεινα κάγκελο κι έπαθα φρεντοτσινοαναρρόφηση με το που τον είδα να βγάζει από την κωλοτσέπη το κινητό. Ρε φούστη μου- έτσι το λέμε εμείς στη Φάτρα, όπου οι μινάρες με ψήφισαν και μ’ έβγαλαν βουλευτή- με πήρε χαμπάρι το κω@όπαιδο και θα στείλει μήνυμα να μαζευτούν και τα άλλα τα πρωκτόπαιδα να μου κάνουν καζούρα. Θα έχει μάθει ότι το πρώτο μάθημα στο Harvard ήταν ντιπ για ντιπ αποτυχία. Ρε, γ@μώ την ατυχία μου, τρεις κι ο κούκος ήσαν οι ακροατές μου. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, γιατί με το άλλο μου έριχναν φάσκελα για όσα τους έλεγα. Εγώ ίδρωνα, ξεΐδρωνα και σαρδαμάριζα να τους αναλύω την οικονομική κρίση στην Ευρώπη και αυτοί με είχαν γραμμένο. Και δε φτάνει που δε με πρόσεχαν, γιατί ήταν καρφωμένοι στο ντεκολτέ ενός 22-χρονου μανουλομάνουλου που σκανδάλιζε και τον άγιο Ονούφριο- Βαγγελίστρα μου τι μπαλκόνια χωρίς σουτιενοστηρίγματα ήσαν αυτά!- αλλά μασούσαν και τσίχλα σαν κατσίκια. Πάνω που ήμουν έτοιμος να τσιρίξω να με προσέξουν, χτύπησε το κουδούνι κι έτρεξαν ξωπίσω της, άλλος να της προσφέρει coca cola κι άλλος κουκουφρίκες. Κι εγώ έμεινα με το…iPad στο χέρι…
Θα ‘ταν σκέτη ξευτίλα να με πάρουν στο μεζέ κάποια λαϊκά αλάνια, εμένα, που με πόση διαφήμιση με πάσαραν για καθηγητή. Όχι, ρε πισωγλέντη μου, αυτό δε θα το ήθελε ούτε η Γιάννα η Αγγελοπούλου, η ευγενική χορηγός μου. Γιατί αυτή, ρε βλίτα, πλερώνει το καθηγητικό μου μεροκάματο.
Και που λέτε, τότε βλέπω το στραβάδι να ζουμάρει και να φωτογραφίζει το αυτοκινητάκι μου! Το μονάκριβό μου lexus, που το είχα παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο. Ακούς, ρε, θράσος το τσογλάνι! Φωτογραφία το μικρό μου αυτοκινητάκι με φόντο το πεζοδρόμιο!

Η συνέχεια >>> VAGIABlog

Δεν υπάρχουν σχόλια: