Ξ Ε Ρ Α Μ Ε ότι, τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 1955, ο 17χρονος μαθητής της Στ΄ τάξης του Ελληνικού Γυμνασίου Πάφου, Ευαγόρας Παλληκαρίδης, έχοντας πάρει την απόφαση απ’ την επόμενη μέρα ν’ ανέβει ένοπλος στα βουνά αντάρτης της Ε.Ο.Κ.Α., άφησε για τους συμμαθητές του χειρόγραφο αποχαιρετισμό που ο ίδιος τού ‘δωσε τον τίτλο «Εγερτήριον Σάλπισμα», με το μετέπειτα πασίγνωστο, χιλιοτραγουδημένο, κορυφαίο ποίημά του, «θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια, που παν’ στη Λευτεριά».
Τ Ω Ρ Α ανακαλύπτουμε ότι, την ίδια μέρα, 5.12.1955, ο ίδιος το έγραψε και σε αεροπορικό επιστολόχαρτο, με το γραμματόσημο της κεφαλής της βασίλισσας Ελισάβετ των 25 μιλς και το ‘στειλε στην 16χρονη αγαπημένη του, τη Λύα Χ’’Αδάμου, η οποία απ’ τον Ιούλιο του ’55 είχε μεταναστεύσει στη Ν. Αφρική. «Είναι το τελευταίο μου γράμμα», έγραφε στην εισαγωγή πριν από τους στίχους του. Και μετά: «Φεύγω το απόγευμα… συγχώρεσέ με που δεν μπορώ να γράψω περισσότερα. Γειά σου, Λύα. Μη λυπηθής αν μάθης πως πέθανα… Γειά σου για πάντα. Φιλικώς, Ευαγόρας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου