Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Σαμαρά έχει εδώ και καιρό αναγάγει την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος σε κεντρικό στόχο της οικονομικής πολιτικής της. Η αιτία είναι πρωτίστως πολιτική. Το Γιούρογκρουπ είχε πέρυσι θέσει ως προϋπόθεση για να συζητήσει μία νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους την ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος.
Για να μπορέσουν να διεκδικήσουν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που έχει στα χέρια της η ευρωζώνη, οι Σαμαράς και Στουρνάρας έκαναν τα αδύνατα δυνατά. Εκτός από την επιβολή νέων αφόρητων φόρων, εκτός από την κατά κανόνα οριζόντια περικοπή δημόσιων δαπανών, ψαλίδισαν και τις δημόσιες επενδύσεις. Στο πρώτο οκτάμηνο του 2013 οι δημόσιες επενδύσεις είναι κατά 1,3 δισ. ευρώ λιγότερες από το ποσό που προβλέπει το ίδιο το μνημόνιο. Το κόστος αυτής της περικοπής αντιστοιχεί σε μία μείωση του ΑΕΠ πάνω από μισή μονάδα, σύμφωνα με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς.
Και, βεβαίως, παραβίασαν τη δέσμευσή τους ότι μέχρι το τέλος του 2013 θα έχουν εξοφλήσει όλες τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου. Αν και ως συνολικό ποσό οι οφειλές αυτές έχουν μειωθεί περίπου κατά 2 δισ. από το τέλος του 2012, τον Αύγουστο του 2013 ανέρχονταν σε 6,159 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, η μερική στάση πληρωμών του Δημοσίου συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου