Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Ο Μάρξ έλεγε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, άλλοτε ως τραγωδία και άλλοτε ως φάρσα. Στην περίπτωση της Ουκρανίας όλοι ελπίζουν ότι οι εργώδεις διπλωματικές ενέργειες δεν θα αποτύχουν και έτσι δεν θα έχουμε μια ουκρανική τραγωδία. Όμως, όσα συμβαίνουν στη χώρα αυτή δεν συνιστούν φάρσα αλλά την εκδίπλωση ενός παιγνιδιού από τον Πρόεδρο Πούτιν, που επιβεβαιώνει τη διαχρονική εκτίμηση του Θουκυδίδη: Οι δυνατοί επιβάλλουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύνατοι υποχωρούν εξαιτίας της αδυναμίας τους.
Μόνο που στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν είναι μόνο το Κίεβο που υπέκυψε στην πίεση της Μόσχας, αλλά διακυβεύεται και το κύρος των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Στην ουκρανική κρίση, τη χειρότερη και σοβαρότερη που η Ευρώπη αντιμετωπίζει μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, ενυπάρχουν δύο κρίσιμες και χρήσιμες -για εξαγωγή συμπερασμάτων- πτυχές. Η πρώτη αφορά την παραβίαση και καταπάτηση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας της Ουκρανίας από έναν ισχυρό γείτονα, τη Ρωσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου