Ο Ιππόλυτος δεν ατιμάζει τον πατέρα του Θησέα

[[ δαμ- ων ]]

Β΄ μέρος

Ο Θησέας υπόσχεται να μη βάλει άλλη γυναίκα στο κρεβάτι του. Έτσι γίνεται ολοφάνερο πως το ερωτικό σμίξιμο δεν ήταν ένα σωματικό ξέσπασμα, αλλά είχε συναίσθημα για τους προγόνους μας.

Ας προχωρήσουμε στη δραματική κορύφωση του μύθου μας:

Όταν γύρισε ο Θησέας και βρήκε νεκρή την Φαίδρα, διάβασε το γράμμα της με τα ψέματα κατά του γιου του Ιππόλυτου. Θυμός τον κυρίευσε, και ζήτησε τη βοήθεια του πατέρα του Ποσειδώνα. Αυτός του είχε υποσχεθεί να του πραγματοποιήσει τρεις ευχές, όποτε του το ζητήσει. Μες στην παραζάλη του ο Θησέας καταράστηκε το γιο του Ιππόλυτο και ζήτησε από τον πατέρα του να τον τιμωρήσει, εκπληρώνοντας την μια επιθυμία του. Αμέσως τον έδιωξε από την Αθήνα.

Ο νέος, με θολωμένο το μυαλό από τ’ αναπάντεχα γεγονότα, πήρε το δρόμο προς την Πελοπόννησο, πάνω στο άρμα του. Ο Ποσειδώνας τότε έβγαλε από τα φουρτουνιασμένα νερά της θάλασσας έναν άγριο ταύρο, που με μάνητα όρμησε στα άλογα του Ιππόλυτου. Αυτά φοβήθηκαν από του ταύρου την ορμή και το μανιασμένο μουγκανητό κι αφηνιασμένα ξέφυγαν από το δρόμο, μη υπακούοντας στον ηνίοχό τους Ιππόλυτο. Έσπασαν οι τροχοί πάνω στα κοτρώνια και το άρμα διαλύθηκε. Τα λουριά, που όριζαν των αλόγων την πορεία τυλίχτηκαν στου Ιππόλυτου το κορμί και το ’συραν πάνω στις κοφτερές πέτρες, ξεσχίζοντας τις τρυφερές του σάρκες. Έτσι βρήκε το θάνατο ο νέος, που στης Αφροδίτης το κάλεσμα αντιστεκόταν, μένοντας πιστός στης αγνής κυνηγήτρας Άρτεμης τη πεθυμιά να μη γνωρίσει του πλάνου έρωτα τη δολερή την ηδονή.

Ο μεγάλος ήρωας της Αθήνας, που για καλή της τύχη ήταν και βασιλιάς της, όπως κάθε θνητός, έκανε το μεγάλο λάθος να πιστέψει τα όσα είχε γράψει η Φαίδρα.

Η συνέχεια >> VAGIAblog