“Σχολιαστής”
Δεν είχα σκοπό να γράψω. Τι να πω, άραγε; Το αυτονόητο; Πως δεν μας αρμόζει να βάλουμε την υπογραφή μας στην καταδίκη μας και στην καταδίκη των παιδιών μας, ψηφίζοντας στις Ευροεκλογές τα κόμματα, που πέρασαν τα απεχθή μέτρα των μνημονίων; Μα, σε είδα το πρωί τρομοκρατημένο. «Θα ψηφίσω “Ελιά”» μου είπες, «γιατί ο Βενιζέλος θα πραγματοποιήσει την απειλή του. Αν το ποσοστό της “Ελιάς” είναι μικρό, τη Δευτέρα θα πάει στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα δηλώσει την αποχώρησή του από την κυβέρνηση. Θα καταλήξουμε σε ακυβερνησία και θα πάψουν να μας πληρώνουν… Και αυτά τα λίγα, έστω, που μας δίνουν, τα έχω ανάγκη»!
Η τρομοκρατία τους πάει να περάσει για ακόμη μια φορά. Τρομοκρατούν τον λαό για να μη χάσουν όσα κέρδισαν για το τομάρι τους. Κάθε τόσο στήνουν σκιάχτρα κι εμείς σκιαζόμαστε ακόμη και τον ίσκιο μας. Έτσι, το όπλο μας, η ψήφος μας, κινδυνεύει να πάθει αφλογιστία. Μας φοβίζουν βάζοντας ψεύτικα διλλήματα. Έχουν σπουδάσει πολύ καλά την ψυχολογία του όχλου. Ο φοβισμένος φίλος μου ξέχασε μεμιάς τους κόπους μιας ζωής και την αγανάκτηση που του πιέζει το στήθος. Τριάντα χρόνια συμπλήρωσαν κι αυτός και η γυναίκα του στη δουλειά και τα όνειρα, που είχαν κάνει, σκόρπισαν μέσα στη θύελλα της οικονομικής κρίσης. Στα 20-25 χρόνια εργασίας έκαναν πολλά όνειρα για τα δύο παιδιά τους που σπούδαζαν τότε στην Ιατρική Σχολή Αθήνας και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σκέφτονταν να πάρουν τα δύο εφάπαξ, σημαντικά στα χρόνια που έκαναν όνειρα, και να βοηθήσουν τα παιδιά τους να ανοίξουν ιατρείο και γραφείο μηχανολογικών μελετών. Οι δύο συντάξεις στα 60 χρόνια τους θα ήσαν αρκετές για να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Αποτέλεσμα; Το ένα παιδί σε μεγάλο Νοσοκομείο στην Αγγλία και το άλλο στα Αραβικά εμιράτα. Κι αυτοί να περιμένουν να πάνε στα 67 για να πάρουν την εθνική σύνταξη των 360 ευρώ, χωρίς εφάπαξ και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν και έχουν πληρώσει 30 χρόνια και εξακολουθούν να πληρώνουν. Κι όλη η συσσωρευμένη αγανάκτηση θάφτηκε με την τρομοκρατία του αδίσταχτου Βενιζέλου. Σαν τον φίλο μου, χιλιάδες, ίσως, συμπατριώτες μας θα οδηγηθούν ως πρόβατα επί σφαγήν.
Γιατί, μωρέ, κιοτεύουμε; Ξεχνάμε ότι ανατραφήκαμε με τις ιστορίες των γονιών μας και των παππούδων μας για την κατοχή; Αυτοί, οι δικοί μας άνθρωποι, τα έβγαλαν πέρα. Εμείς γιατί να παραδοθούμε αμαχητί; Οι δυνατοί στα δύσκολα φαίνονται. Και είναι ευκαιρία να δείξουμε τη δύναμή μας. Η δύναμή μας θα φανεί όταν σταθούμε μπροστά στην κάλπη. Θα την δείξουμε όταν βάλουμε σε περιπέτειες τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Να στείλουμε στα πολιτικά Τάρταρα τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ με την “Ελιά” του, και την Κουβελική ΔΗΜΑΡ. 45 ψηφοδέλτια θα μας δώσουν. Τσαλακώνουμε τα τρία, όπως τσαλάκωσαν τις ζωές μας, και επιλέγουμε από τα υπόλοιπα 42. Έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε, από τη στιγμή που θα κλείσουν οι κάλπες, να διαγράφεται ο τρόμος στο πρόσωπό τους, για το πολιτικό μέλλον τους, σε εκείνους που μας κορόιδευαν όλα αυτά τα χρόνια με ψεύτικες υποσχέσεις και ψεύτικα διλλήματα. Θα ψηφίσουμε τα νέα χαράτσια, τις νέες απολύσεις, τους νέους φόρους, την αύξηση κατά 20% των τιμολογίων της ΔΕΗ, τις νέες αυτοκτονίες, το κούρεμα των πενιχρών καταθέσεων, την αρπαγή της περιουσίας μας, το νέο παιδομάζωμα;
ΟΧΙ, συμπατριώτες. Δεν θα βάλουμε την υπογραφή στην θανατική μας καταδίκη. Δεν θα ψηφίσουμε τους τρομοκράτες της ζωή μας. Θα τους τρομοκρατήσουμε με την αρνητική μας ψήφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου