Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Μικρό αφιέρωμα στη γιορτής της μητέρας

[[ δαμ- ων ]]

Μάνα: η πιο γλυκιά, η πιο τρυφερή λέξη σε κάθε γλώσσα του κόσμου. Και σήμερα έχει τη γιορτή της. Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν αυτά που θέλουμε να της πούμε, είτε βρίσκεται στη ζωή, είτε έχει φύγει για την ουράνια διαμονή της. Όταν τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν όσα η καρδιά θέλει να πει, τότε αφήνουμε να μιλήσει η σιωπή. Το χαμόγελο που διαγράφεται στα χείλη μας, η λάμψη των ματιών μας, ίσως κι ένα δάκρυ συγκίνησης, μπορούν να πουν περισσότερα από έναν μακροσκελή λόγο, ή από ένα πολυσέλιδο άρθρο.
Ο Γ. Μαρτινέλλης αρχίζει με τους ακόλουθους στίχους το ποίημα αφιέρωμα στη μάνα:
« “Μάνα” κράζει το παιδάκι,
“Μάνα” ο νιος και “Μάνα” ο γέρος,
“Μάνα” ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.»
Ο Αλ. Δουμάς (πατέρας) τόνισε τη σημασία της μητέρας με την φράση: «Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να βρίσκεται παντού, γι’ αυτό έφτιαξε τη μητέρα.» Σήμερα θα γράψουμε ελάχιστα. Θα χρησιμοποιήσουμε διάφορες ιστορίες για να κάνουμε ένα μικρό μπουκέτο, ώστε να μπορέσουμε να προσφέρουμε μια μικρή ανθοδέσμη ιστοριών στις μανάδες. Η πρώτη είναι γραμμένη από τον Paulo Coelho κι έχει τον τίτλο: “Και ο Θεός έπλασε την μητέρα”:.

Η συνέχεια >>> εδώ VAGIAblog

Δεν υπάρχουν σχόλια: