“Ούτις”
Έμεινα σύξυλος, καρντάσια μου, από την ευρυμάθεια του Ταμήλου. Πόσα ξέρει, ρε, ο π@ύστης! Αυτός δεν είναι βουλευτής. Είναι αυτοκινούμενη η εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος- Λαρούς- Μπριτάνικα. Καράφλιασα ντιπ για ντιπ. Μου ‘φυγε κι αυτό το χνούδι, που είχε απομείνει στο απαστράπτον κρανίο μου. Καθότι το χνούδι αυτό το φύλαγα σαν διατηρητέο μνημείο της παλιάς καρηκομώουσας ένδοξης εποχής. Δεν τράβηξα κόντρα όπως ο Μιχάλας ο Stavento, γιατίς θα τρελαινόμουν και του λόγου μου. Και δύο τρελούς γλόμπους δεν τους αντέχει η Ελλάς.
Και με τι σεμνότητα τα είπε από το βήμα της βουλής ο άλλος ο Μιχάλας, από Τρίκαλο μεριά. Ο Ταμήλος, ντε, το καμάρι ούλης της Θεσσαλικής γης. Σαν Ουρσουλίνα καλόγρια. Ρε π@ύστη μου, τι πάντρεμα ήταν αυτό της πολιτικής με την Οδύσσεια! Πολύ ανώτερο κι απ’ αυτό των τραβεστί με την κουλτούρα της Eurovision. Τουλάχιστον, ρε καρντάσια, ο Ταμήλος είχε ορίτζιναλ μουστάκα. Δεν τα είχε ιμιτασιόν, όπως το Αυστριακό τριβέλι. Και τσιγκελωτό, όπως στη φωτογραφία, έτοιμο να κρεμάσεις πάνω του δυο ζυγούρια με μπόλικη λίπα.
Η συνέχεια >>> VAGIABLOG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου