Μια ιστορία από τη φάρμα των ζώων που ταιριάζει με τη φάρμα “Ελλάδα”…

[[ δαμ- ων ]]

Μερικές φορές οι αλληγορικές ιστορίες μπορούν να δώσουν περισσότερη πνευματική τροφή από μια ξερή εξιστόρηση γεγονότων ή ανάλυση της πολιτικής κατάστασης. Και η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είναι μια Αριστοφάνεια κωμωδία όσον αφορά τους πολιτικούς της και μια τραγωδία όσον αφορά το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της. Γι’ αυτήν την τραγω-κωμωδία ευθυνόμαστε εμείς, η λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου. Ίσως να είμαστε η πιο αχρεία γενιά μετά την απελευθέρωση από τη μακρόχρονη σκλαβιά στους Οθωμανούς. Το βασικό σύνθημα: «ψωμί- παιδεία- ελευθερία» το μετατρέψαμε σε: μεγάλο φαγοπότι (λαμογιά)- απαιδευσία (γίναμε ξερόλες), ασυδοσία! Πολίτες- που δεν ξέραμε τι ζητούσαμε- και πολιτικοί- που ευτέλισαν την έννοια της δημοκρατίας- είμαστε συνυπεύθυνοι. Φυσικά και το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει ο πολιτικός κόσμος! Όμως, τους διεφθαρμένους πολιτικούς τους εκλέγουν πολίτες με μειωμένο ήθος και συμφεροντολογικά κριτήρια. Πολίτες που βάζουν πάνω απ’ όλα το προσωπικό τους συμφέρον και το βόλεμα. Ανθρωπάρια που έχουν σαν δόγμα: «εγώ να περνάω καλά και γαία πυρί μειχθήτω». Κι έτσι βρισκόμαστε σε κατάσταση ελεύθερης πτώσης στο μέγα χάσμα του Τάρταρου. Να θυμίσουμε στον αναγνώστη ότι ο Τάρταρος ήταν μυθικός τόπος στα έγκατα της Γης. Κατά τη μυθολογία ήταν τόσο μακριά από την επιφάνειά της Γης, όσο η ίδια από τον ουρανό. Γι’ αυτό δεν ξέρουμε πότε θα φτάσουμε στον πάτο του Τάρταρου. Φτάνοντας στον πάτο υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Αν στηριχθούμε στις αρχαιοελληνικές δοξασίες, εκεί ήταν η κόλαση, όπου βασανίζονταν οι αμαρτωλοί ύστερα από τον θάνατό τους. Έτσι μετά τον θάνατο της πατρίδας μας οι επόμενες γενιές θα βασανίζονται για τις δικές μας αμαρτίες και την προδοσία των πολιτικών. Στο δεύτερο ενδεχόμενο- παραλείποντας την αρχαιοελληνική δοξασία της κόλασης- φτάνοντας στον πάτο, θα βρούμε στέρεο έδαφος να πατήσουμε για ν’ αρχίσουμε και πάλι σιγά- σιγά την ανοδική πορεία. Θα περάσουν, όμως, πολλές δεκαετίες για να φτάσουμε σε υποφερτό επίπεδο διαβίωσης. Μέχρι τότε θα έχουμε θυσιάσει πολλές γενιές ελληνοπαίδων...

Η συνέχεια >>> VAGIAblog