Όλα τα ιερά μνημεία του ελληνικού χώρου με τα μνημεία του, υπακούουν σε μια επιστημονική νομοτέλεια μαθηματικού, γεωγραφικού, γεωδαιτικού, αστρονομικού χαρακτήρα. Γενικά στην αρχαιότητα, σε όλη τη γη υπήρξαν ιερά «με σαφή γεωδαιτική διάταξη». Σε αυτή τη διάταξη εντάσσονται ο Παρθενώνας,η Δήλος, οι Δελφοί, η Δωδώνη, η Ολυμπία ( αλλά και η Πυραμίδα του Χέοπος, η Πυραμίδα του Ήλιου στο Τεοτιονακάν της Κεντρικής Αμερικής, το Στόουνχεντζ στη Βρετανία και άλλα μεγαλιθικά μνημεία τύπου ντολμέν και μενχίρ), που συνδέονται με αόρατα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια και ενδεχομένως και με υπόγειες διόδους.
Μετεωρολογικοί και γεωλογικοί χάρτες του παρελθόντος αποδεικνύουν ότι οι αρχαίοι γνώριζαν την ύπαρξη τρισδιάστατου δικτύου μαγνητικών γραμμών πάνω στη γη. Μεταγενέστερα οι χριστιανικές εκκλησίες που χτίστηκαν πάνω στα ερείπια των αρχαίων ιερών, επωφελήθηκαν από τις προϋπάρχουσες γνώσεις και εκμεταλλεύονται τις ευεργετικές επιδράσεις της γεωακτινοβολίας, όπως και τα ιερά που βρίσκονταν πριν εκεί. Συνεπώς έχουν ενδιαφέρον η χαρτογράφηση της ιερής γεωγραφίας της Ελλάδας και ο εντοπισμός των συγκεκριμένων κέντρων δύναμης.
Η συνέχεια >> VAGIAblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου