Μήπως μια «πετρόσουπα» θα αναθέρμανε τις ανθρώπινες σχέσεις μας;

[[ δαμ- ων ]]

Πριν από ένα μήνα επισκεφτήκαμε το γιο μας, που υπηρετεί στο στρατό. Είχε έξοδο και πήγαμε να πιούμε έναν καφέ. Στην καφετέρια που καθίσαμε, μετά από λίγη ώρα ήρθαν δύο νεαρές. Αφού παράγγειλαν τους χυμούς τους, συζήτησαν για δύο λεπρά- άντε να ήσαν τρία το πολύ- μετά έβγαλαν τα ακριβά κινητά τους κι έστρεψαν την προσοχή στην οθόνη τους. Μετά από ένα δεκάλεπτο ήρθε και ένας νεαρός με το τάμπλετ του. Αυτός δεν είπε λέξη, κάθισε στο ίδιο τραπέζι και άνοιξε την ηλεκτρονική συσκευή του. Σήκωσε το βλέμμα για δευτερόλεπτα για να παραγγείλει τον φρέντο καπουτσίνο του και αμέσως μετά στο τάμπλετ. Αφού πέρασαν τρία τέταρτα στις συσκευές τους, σηκώθηκε η μία νεαρή, είπε «χάρηκα που τα είπαμε» κι αφού πέταξε ένα «μπάι», φόρεσε τα γυαλιά ηλίου κι έφυγε. Σε λίγη ώρα, αφού πλήρωσαν, έφυγαν και ο νεαρός με τη νεαρή. Αυτό λέγεται έξοδος κι επικοινωνία… Και στο φτωχό μου το μυαλό- που δεν μπορεί να συλλάβει το νέο τρόπο επικοινωνίας- αιωρείται το ερώτημα: «Πότε να είπαν, ώστε να χαρεί η νεαρή;» Εκτός κι αν η νέα γενιά έχει γεννηθεί με μια επιπλέον αίσθηση και επικοινωνεί διαισθητικά!

Η συνέχεια >> VAGIAblog