Του Γιάννη Τσαμουργκέλη*
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι πνευματική διαταραχή όπου ο βιαζόμενος συνδέεται συναισθηματικά με τον βιαστή του, ως υποσυνείδητο τέχνασμα που βοηθά το αιχμάλωτο θύμα να αντέξει την κακοποίησή του. Ονομάζεται δε έτσι, καθώς παρατηρήθηκε πρώτη φορά σε μια ληστεία με θύματα που τέθηκαν υπό ομηρεία για 131 ώρες σε ληστεία τράπεζας στη Στοκχόλμη της Σουηδίας τον Αύγουστο του 1973.
Αυτή η συμπεριφορά εύκολα ερμηνεύει τη σχέση των πολιτών με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή τη σύνδεσή τους με εκείνο το κόμμα που εκτιμάται ότι θα τους βοηθήσει να αντέξουν τη «βία» από την κατεπείγουσα εφαρμογή των μέτρων που κατέστησε αναγκαία η εκτροπή της επτάμηνης διακυβέρνησής του. Ουσιαστικά, ο θύτης αναγορεύεται σε σωτήρα, ως καλύτερος διαχειριστής του διαρκούς εγκλήματος κατά του θύματος.
Η συνέχεια>> πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου