Ο Ορέστης εκδικείται τη δολοφονία του πατέρα του Αγαμέμνονα με τη βοήθεια της αδελφής του Ηλέκτρας

[[ δαμ- ων ]]

δ) Ο Ορέστης μετά το φόνο της μάνας του

[[ Μπορεί ν’ απόφυγε τις Ερινύες του πατέρα του ο Ορέστης, αλλά βρήκε τις Ερινύες της μάνας του. Οι φοβερές γριές ξεπετάχτηκαν από τον Άδη και κυνηγούσαν με μανία τον νέο, χωρίς να τον αφήνουν σε αναπαμό. Κι αν λίγο ησύχαζε, όταν αυτές κοιμούνταν, μετά πιότερο τον βασάνιζαν. Έλιωνε ο καημένος κι ανήμπορος, κουκουλωμένος σε βαριά σκεπάσματα, έτρεμε στο κρεβάτι.

Όποιος είχε σκοτώσει άνθρωπο, θεληματικά ή κι ακόμα αθέλητα, στους αρχαϊκούς χρόνους, έπρεπε οπωσδήποτε να εξαγνιστεί. Γι’ αυτό φρόντιζε να βρει κάποιον γνωστό, έστω κι άγνωστο, που θα γνώριζε την προκαθορισμένη τελετουργία για να τον καθαρίσει από του φόνου το μίασμα.

Αν δεν γινόταν η κάθαρση κανείς δεν πλησίαζε τον φονιά κι ούτε του μιλούσε γιατί φοβόταν μήπως κι αυτός κολλήσει από το μίασμα.

Η συνέχεια >>> VAGIAblog