O ι Ε π ί γ ο ν ο ι

[[ δαμ-ων ]]

Α΄. Ο Μύθος

Πέρασαν δέκα χρόνια από την φοβερή σφαγή της εκστρατείας των επτά κατά της Θήβας, όπου και οι επτά πολέμαρχοι της στρατιάς των Αργείων σκοτώθηκαν. Τα παιδιά τους όμως είχαν ορκιστεί να πάρουν εκδίκηση όταν μεγαλώσουν. Τα παλικάρια των επτά στρατηγών μεγάλωσαν με την απόφαση όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, να πάρουν το αίμα πίσω, κυριεύοντας τη Θήβα. Γι αυτό ετοιμαζόντουσαν, μαθαίνοντας τη τέχνη του πολέμου και τα τεχνάσματα της μάχης. Πολλές ώρες ήσαν στα γυμναστήρια ασκώντας το σώμα, μα και το μυαλό. Τα χέρια γίνηκαν επιδέξια να χειρίζονται το σπαθί, το τόξο και το δόρυ, να βάζουν την ασπίδα καλύπτρα του κορμιού τους και ν’ αποφεύγουν το ξίφος και το ακόντιο του εχθρού, να οδηγούν τα άλογα, τα ζεμένα στο άρμα.

Ανάμεσά τους ήταν ο άνδρας, που είχαν χρέος να αποκαταστήσουν στο θρόνο της χώρας, η οποία έγινε ο τάφος των αγαπημένων γονιών τους. Ήταν ο Θέρσανδρος, ο γιος του Πολυνείκη, που μεγάλωσε στο Άργος, στη χώρα του παππού του Άδραστου, πατέρα της μάνας του Αργείας. Στη πατρίδα του πατέρα του, στη Θήβα, βασίλευε ο πρωτοξάδελφός του Λαοδάμας, ο γιος του Ετεοκλή. Ο Θέρσαντος πιθανό να είχε κι άλλα αδέλφια, τον Τιμέα ή Τιμία ή Ανδρότιμο και τον Αλάστορα ή Άλαστο ή Άδραστο, που ήταν το όνομα του παππού του. Δόθηκε το σύνθημα της σύναξης, κι έτσι άρχισαν να μαζεύονται τα στρατεύματα στο Άργος. Αυτή τη φορά ήρθαν με περισσότερη προθυμία μεγάλο πλήθος από πολεμιστές όχι μόνο από την Αργολίδα, την Αρκαδία και τη Μεσσηνία, μα κι από την Κόρινθο, τα Μέγαρα, ακόμη ήρθε κι από την Αθήνα ο Πετεός, φίλος εγκάρδιος και πιστός του μάντη Πολύειδου.

Η συνέχεια >>> VAGIAblog