[[ δαμ- ων ]]
γ) Παραλλαγή του Ευριπίδη
Για το ίδιο φονικό θα παραθέσουμε τον μύθο, όπως τον παρουσιάζει ο τρίτος, και νεότερος, τραγικός μας ποιητής, ο Ευριπίδης στην ομότιτλη μ’ αυτήν του Σοφοκλή τραγωδία του, “Ηλέκτρα”:
[[ Μετά το φόνο του Αγαμέμνονα, κυριαρχούν η Κλυταιμήστρα κι ο Αίγισθος, γεμάτοι έπαρση κι αλαζονεία. Ο Ορέστης φυγαδεύεται στην Φωκίδα στον Στρόφιο, ενώ η Ηλέκτρα ζει άθλια ζωή μεσ’ στο παλάτι. Σαν ήρθε ο καιρός να παντρευτεί τη ζήτησαν τα καλύτερα αρχοντόπουλα σε γάμο, αλλά κανένα τους δεν δέχτηκε ο Αίγισθος, από φόβο μήπως από το γάμο γεννηθεί ο εκδικητής του παππού του Αγαμέμνονα. Για να την υποβιβάσει, την ανάγκασε να παντρευτεί κάποιον φτωχό αγρότη. Ο χωρικός ήταν τόσο τίμιος, που ένιωσε πως δεν ήταν άξιος να γίνει ο άντρας μιας ρηγοπούλας. Γι’ αυτό ποτέ του δεν πλησίασε το κρεβάτι της γυναίκας, έχοντας κάνει λευκό γάμο. Αυτό όμως ήταν το μυστικό τους και κανείς δεν το γνώριζε, ούτε καν η Κλυταιμήστρα.
Ήταν τόσο σκληρός κι άκαρδος ο Αίγισθος, που έβγαλε προκήρυξη πως όποιος κατόρθωνε να σκοτώσει τον Ορέστη θα έπαιρνε πολύ χρυσάφι σαν αμοιβή. Ήταν όμως κι ανόσιος, γιατί όχι μόνο δεν επέτρεπε να γίνουν οι ταφικές προσφορές στο μνήμα του Aγαμέμνονα, αλλά συχνά μεθούσε κι όντας μεθυσμένος πήγαινε να πετροβολήσει τον τάφο ή να χορέψει πάνω του. Έτσι έδειχνε το πόσο ελεεινός και τιποτένιος ήταν, που αυτός ο απόλεμος, που μόνη φροντίδα είχε να ξελογιάζει τις γυναίκες, οι οποίες είχαν μείνει δίχως άντρα, καθώς αυτοί είχαν πάει στην Τροία για της Ελλάδας την τιμή, έκανε τον παλικαρά πάνω στον τάφο του ένδοξου αρχιστράτηγου.
