To 1865, 80 ετών, ο Παπανικόλας υπέβαλε αίτηση αποζημίωσης για τις εκδουλεύσεις του, όπου αναφέρει ότι υπηρέτησε την πατρίδα στρατιωτικώς και πολιτικώς από τις αρχές του αγώνα μέχρι το 1833 «ενεργών εισπράττων παν δυνατόν δια την εθνεγερσίαν μας». Για ανταμοιβή του δόθηκε μόνον το «Αργυρούν Αριστείον με το Δίπλωμα αυτού». Μαζί με την αίτησή υπέβαλλε και ένα πιστοποιητικό του Ν. Κριεζιώτη (1844), ο οποίος πιστοποιεί ότι ο Παπανικόλας διετέλεσε πρώτα υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο επί δύο έτη, υπό τον Μήνιο Κατσικογιάννη «και εφρούρει μετ’ αυτού την επαρχίαν Θηβών σχεδόν επι έν έτος». Ακολούθησε τον Ν. Κριεζιώτη και πολέμησε μαζί του στην Εύβοια επί τρείς μήνες. Αργότερα με τον Γ. Σκουρτανιώτη επι τρείς μήνες και πολέμησε στη Θήβα, στο Καπανδρίτη και στα Βίλλια και με τον Θανάση Σκουρτανιώτη «ζωγρήσας με τους συνεταίρους του πέντε Οθωμανούς».
Η επιτροπή τον κατέταξε στη Α’ Τάξη Υπαξιωματικών.
Από το βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σύντομα: "Τα Βάγια στην Επανάσταση του 1821", (Γ.Ε. Αντωνίου)